Ruede Hagelstein, Santé en Tiefschwarz - Monotone ambiance

Vooruit, Gent, Gentse Feesten, 23 juli 2009

Wie verwacht dat de organisatie van 10 Days Off op de nationale feestdag een Belgische line-up plant, vergist zich. Ruede Hagelstein, Santé en Tiefschwarz stonden geprogrammeerd om de nacht te vullen met Duitse sets. Op de affiche stond dat omschreven als "(exotische) minimal en (dirty electric) deephouse", en wij waren meer dan benieuwd om eens in de Bacardi room van de Vooruit te gaan kijken wat dat zou kunnen geven.

Ruede Hagelstein, Berlijns producer en resident van een van de allerbekendste clubs in Berlijn - Watergate - mocht het feestje op gang trekken. Dat deed hij tot onze verbazing met eentonige housey plaatjes, in tegenstelling tot de elektro-vibes die zijn myspace sieren.

Tegen het einde van zijn set, omstreeks één uur, werd iets meer african house gedraaid, wat kon gelden als een inleiding tot de stijl van de gebroeders Santé. Het volk raakte stilaan op dreef op iets wat wij "social minimal" zouden noemen. Niet bijster speciaal, en dus waren wij ondertussen in gesprek geraakt met de sympathieke bonnetjesjuffrouw. Social, dat zeker.

Maar de grote act waarvoor al het volk kwam binnengewandeld, was natuurlijk Tiefschwarz, de naam die de broers Ali en Basti Schwarz zichzelf sinds 1996 gegeven hebben. Toptalent van de hoogste plank.

Vorige keer dat wij hen bezig zagen was december vorig jaar, toen ze München overgooiden met een ongelooflijke elektroset die het Worldleaguefeestje in club Registratur ondersteboven zette. Elektro was dus wat we verwachtten, maar met een drie uur durende liveset konden ze natuurlijk alle richtingen uit. Wij twijfelden nog even of ze echt zouden opdagen, want op hun myspace-agenda stond helemaal niets vermeld over 10 Days Off. Maar stipt om twee uur stonden ze er en mocht het hek van de dam.

Tiefschwarz' set begon met house, maar naar het einde toe kreeg het publiek het hardere technowerk te horen. De ambiance was er zeker, maar we zouden kunnen schrijven dat we ietwat ontgoocheld waren over de muziek.

Er was te vaak ietwat platte elektro/house te horen en de rode draad werd door meerdere personen als 'monotoon' bestempeld. Dat was vóór Tiefschwarz al zo, en het duurde even voor het echte plezier door de Duitsers werd geïnjecteerd door over te gaan tot het hardere werk; elektro en techno schalden rond drie uur door de boksen.

Wij lustten er wel pap van, en ook het publiek werd wild. Zo wild zelfs, dat een enthousiaste jongeman even op het podium kroop en zijn gerief aan het publiek tentoonstelde. Het volk, dat toen al enthousiast stond mee te trippelen op Tiefschwarz, werd er alleen maar gekker door.

Er werd stevig gedanst en de ambiance was er zéker, zelfs zonder de bekende elektroschijfjes die deze keer blijkbaar in de valies bleven steken. Tiefschwarz werd op handen gedragen door het volk in de Vooruit. Wat konden we doen behalve gretig meedansen en af en toe klagen dat de muziek iets té monotoon was voor een dj van dit kaliber? Juist ja, met de bonnetjesjuffrouw gaan praten.