Rudi Trouvé solo - Falen is ook een optie

Salle Jeanne Simons, Deurne, 21 september 2015

Onlangs zat Rudy Trouvé nog in een aflevering van Canvasconnectie toelichting te geven over leven en werk. Net nu het iets rustiger is rond Tape Cuts Tape (derde album uitgebracht, met bijhorende reeks optredens) en ook de uitgebreide HeavenHotel feestreeks (met onder meer concerten in Het Bos) wat verteerd is, gaf de muzikant-kunstenaar het publiek een voorsmaakje van een reeks solo-optredens die gepland zijn in het voorjaar. Salle Jeanne Simons (Deurne) bleek een wat aparte, zij het erg warme en charmante locatie. Een kleine ontdekking, dit theater-/concertzaaltje. Klein, knus en gezellig. Net zoals het optreden van Trouvé zelf eigenlijk.

Trouvé was zichtbaar erg nerveus. Normaal heeft hij een band rond zich en kan hij eventuele kleine foutjes maskeren. Hij excuseerde zich meerdere keren voor mogelijke, technische mankementjes. Dat was nergens voor nodig, want net die schaarse momenten bleken nog meer de moeite waard.

Hij begon akoestisch met een heel kort nummertje over verlies (A Song About Losing uit ‘1999-2002’). Een klein miniatuurtje van een song, zoals er wel meer in zijn set zouden opduiken. Om een en ander van sfeerzetting te voorzien, maakte hij gebruik van wat (animatie)filmpjes. Zo kregen we beelden van brandende kaarsen te zien tijdens een volledig uitgebeende versie van Sway Daemons (uit de meest recente Tape Cuts Tape). Van die band zouden we naar het einde toe, tegen de bisronde aan, ook nog Chosen Profession horen.

Voor dit optreden maakte hij een selectie uit de vele nummers uit zijn erg uiteenlopende carrière. Hier iets van Tape Cuts Tape, daar dan weer een oud, vergeten nummertje van Kiss My Jazz (we noteerden een bijzonder straffe versie van Mute Fish - Trouvé op elektrische gitaar aan de slag met een riffje dat vaag aan Hotellounge deed denken), om vervolgens weer iets uit eigen solowerk te selecteren (bijvoorbeeld Out Of Sight).

Zo halverwege de set liet hij het publiek genieten van enkele experimentelere animatiefilmpjes. Niet dat het stoorde; integendeel, het verruimde de blik op hoe de songs van Trouvé tot stand komen. Zo ging hij aan de slag met percussieinstrumenten die zijn Tape Cuts Tape-collega Eric Thielemans had achtergelaten. Dat leverde grillig, weerbarstig en hypnotiserend materiaal op, dat vaag deed denken aan het experimenteel minimalisme van Steve Reich. Een animatie begeleid door experimentele piano bijvoorbeeld (Piano Nr 5). In andere gevallen kwamen er wat koeien aan te pas (gewoon omdat het kon en ook zo de link met het HeavenHotel-label in de verf gezet werd) of een reeks rond vrouwelijke naakten (Woman Nr 3, Woman Nr 6, etc).

Trouvé wisselde af tussen akoestische en elektrische gitaren en ging ook aan de slag met melodica, loopstation en - erg ontroerend - het casiokeyboard van zijn dochter. Tussendoor was Trouvé de immer charmante gastheer op deze soirée. Er werd zelfs een nieuw nummertje gebracht, met als werktitel Time. Mogelijk verschijnt dat op 'Rudy Trouvé Octet 2015 - 2021', dat staat nog niet vast. In de bisronde kregen we nog een zeer fraaie ode aan Arthur Rimbaud, een van de hoogtepunten.

"Falen is ook een optie", noteerden we als meest memorabele quote. Het tekende een beetje de sfeer van het concert. Falen deed Trouvé echter allerminst. Hij is dan wel niet de meest technisch begaafde zanger, maar hij beheerst als geen ander de kunst om emoties over te brengen. Het was bijzonder fijn om in een eerder intiem en bescheiden kader een van de meest interessante muzikanten, die België rijk is, solo aan het werk te kunnen zien. Alvast iets om echt naar uit te kijken dus, die soloconcertreeks van Rudy Trouvé.

Rudy Trouvé speelt op vrijdag 2 Oktober 2015 in het voorprogramma van Lou Barlow (Trix zaal).