Rosanna Cash - Cash krijgt krediet

De Roma, Borgerhout, 29 april 2013

Na een meer dan gewoon voorprogramma van Bhiman, qua stijl vergelijkbaar met sinds kort wijlen Richie Havens, maar dan met een opmerkelijke en krachtige tenorstem, stapte Rosanna Cash op het podium van de Roma. There she was, van kop tot teen - maar vooral toch van kop - een echte Cash. Met een dergelijke naam wekt een mens verwachtingen. Wel, Rosanna loste ze in.

Wie gedacht had een avondje vol Johnny Cash nostalgie te kunnen meemaken kwam wel bedrogen uit. Tennessee Flat Top Box was de enige cover van Johnny. En Radio Operator bleek voor haar vader en haar moeder – "the girl from San Antone" – geschreven te zijn. En bij de bloedmooie versie van Dylans Girl From The North Country verwees ze naar het duet van die song, dat Dylan met Johnny Cash had opgenomen als een "important moment in recording industry".

We konden het ermee eens zijn en dat gikd wellicht ook voor alle aanwezige girls from the North Country waar ze het aan opdroeg. Covers - het woord is gevallen - vormden de rode draad door haar optreden. Dat komt omdat deze tournee eigenlijk nog kadert in de promotie van haar laatste cd ‘The List’. Die cd bevat een selectie uit de lijst van de honderd belangrijkste countrysongs, die Johnny destijds voor zijn jonge, aanstormende meid had gemaakt.

Dus toch veel country? Neen dus. Daarvoor zorgde John  Leventhal, begeleider, echtgenoot en producer van Cash en net iets te veel New Yorker om country-invloeden te laten overwoekeren. Deze knappe gitarist zorgde voor een flinke dosis blues bij het optreden.

I’m Movin’On van Hank Snow kreeg zo een bluesy sfeertje mee en in hetzelfde bad  werden ook Motherless Children en Burn Down This Town gedrenkt. Enkele nieuwe tunes - Etta’s Tune en Modern Blue - uit het nog niet uitgebrachte nieuwe album haalden de set en het dient gezegd: ze mogen er zijn en doen ons, reikhalzend zoals dat dan heet, uitkijken naar de volgende cd.

Hoogtepunten of toch echt mooie momenten hoorden we bij The World Unseen, de eerste ballad van de avond en Seven Year Ache bleek na al die jaren nog niets van zijn kracht te hebben verloren. Bij Long Black Veil en Ode To Billy Joe klonk herkenningsapplaus.

Afgesloten werd met Heartaches By The Number en gebist met She Thinks I Still Care als eerbetoon aan de vrijdag gestorven countrylegende George Jones, en met 500 Miles, de Engelse versie van J’entends Siffler Le Train.

Het was de eerste keer dat Rosanna Cash in Antwerpen optrad, zo zei ze zelf met de nodige tevredenheid en als haar volgende cd goed zou ontvangen worden, wilde ze graag terugkomen. Op basis van wat wij gehoord en gezien hebben, houden we graag een datum vrij. Want deze Cash verdient krediet!