Roosbeef - Dollen

cc De Stekke, Moorsele, 14 februari 2015

“Het hele jaar door in cc’s spelen zou ik echt niet zien zitten”, zei ze onlangs nog tijdens ons interview. In Cultuurcentrum De Stekke in Moorsele maakte Roos Rebergen, slechts bijgestaan door muzikale kompaan Tijs Delbeke, gelukkig geen verveelde indruk. 

Eerder ongeduldig, leek ze, naar het touren met de volledige Roosbeef-formatie, naar de releaseshows in Paradiso en de Ancienne Belgique. Naar het schijnt zijn voor die laatste show trouwens niet veel tickets meer over (de eerste van twee Paradiso-shows is al even uitverkocht). Dat deze bezetting niet de normale was liet Roos dan ook meer dan eens doorschijnen in haar bindteksten, vaak ontwapenend en grappig. Het optreden in Moorsele had dan wel een zeker improvisatiegehalte, storen deed het zelden.

Want, hoe cliché het ook mag klinken, goede songs blijven overeind. En zo heeft Roosbeef er wel een paar. Het prachtige Raak Mij Aan, bijvoorbeeld, dat ook zonder bombast voor kippenvel kan zorgen en tegelijk het perfecte voorbeeld vormt van de grote troef waarover Roos als songwriter beschikt: de balans tussen het opwekken van spanning en die weer los te laten, tussen zwaarwichtigheid en lichtvoetigheid.

Modemeisjes klonk nog beter dan op plaat, De Schelde mocht best ingeruild worden voor een nummer als Onder Invloed.  Niet dat we op onze honger bleven zitten wat het oudere werk betrof. We hoorden onder andere Hersens van op “Omdat Ik Dat Wil” enVolle Magen “van toen ik nog over de wereld zong”.

Het publiek, dat 'Kalf” nog niet heeft kunnen beluisteren, gniffelde bij het horen van tekstuele kwinkslagen als “Laten we bidden voor de mensen met een auto met open dak, dat het een mooie zomer mag zijn”. Een duidelijk Radio 1-publiek overigens, gezeten aan met kaas en chips beladen tafeltjes, die voor de gelegenheid de zaal besloegen. 

Dat zorgde voor een behoorlijk losse sfeer die dan weer heel wat gedol op het podium tot gevolg had. Toen Tijs Delbeke De Waarheid Krijgt Een Stoel om onbekende reden halverwege afbrak, redde een vrolijk “Nou, dan speel ik nu maar iets nieuws, dan loopt het misschien mis en is Tijs niet de enigste”, de boel. Rattenkop dus, waarin Roos haar huig-r ten beste kon geven. En Delbeke, die speelde gelukkig gewoon weer mee.

Dat hem woensdagavond iets niet helemaal goed afging was duidelijk, maar zomaar voorbijgaan aan zijn versatiele gitaarspel zou niet eerlijk zijn. Indrukwekkend hoe vol het soms klonk met één gitaar en wat pedaaltjes. De bezetting waarin hij gitaar en Roos piano speelde was dan ook veruit de best klinkende. Met Tim van Oosten op drums en Tom Pintens op bas erbij kan dat alleen maar beter worden. Wij zijn in elk geval blij dat we er woensdag al bij waren.