Rodrigo Y Gabriela - Topklasse

Ancienne Belgique, Brussel, 23 november 2009

Al maanden was het optreden van het Mexicaanse gitaarduo Rodrigo en Gabriela uitverkocht en de organisatie had er dan ook goed aan gedaan het concert integraal live uit te zenden via ABtv. We zullen er weinig woorden aan vuilmaken: het duo vormt een fantastische tweeloop die gisteren een oorverdovend schot loste.

De band heeft geen 20 opleggers nodig zoals U2. Zijzelf en hun twee akoestische gitaartjes passen makkelijk in een Fiat Punto. Minimaal materiaal, maximaal rendement.

Maar goed, we hoeven u eigenlijk al lang niet meer uit te leggen waarom het recept van deze tandem steeds weer opnieuw geweldig uitpakt. Zowel Rodrigo als Gabriela beheersen hun instrument zo goed dat er iets zeer origineels uitkomt en bovendien kunnen ze hun publiek opzwepen en meenemen op een zuiderse, extatische trip.

In de Ancienne Belgique was het niet anders. Een perfecte sound, uitstekende uitvoeringen van onder meer Diablo Rojo en een pak improvisaties waarbij duidelijk werd dat tussen beide muzikanten een natuurlijk aanvoelen bestond dat je nog maar zelden op een podium te zien krijgt. De twee zuiderlingen gaven elkaar ook elk hun moment. Rodrigo nestelde zich voor de neus van een paar jongedames op de eerste rij en pakte uit met een medley van solo’s en vleugjes Nirvana. Gabriela deed waar zij goed in was: haar gitaar omtoveren tot een peervormig drumstel en het publiek alle hoeken van het hout laten zien.

Er was intimiteit – je kon echt een speld horen vallen – wanneer op het scherm de zon opkwam en terug ging slapen, er was onstuimigheid toen er een soort gitaarbattle ontstond tussen de twee gladiatoren en er was een ongelooflijk orgelpunt tijdens de bis waarin achtereenvolgens Stairway To Heaven in een nieuwe remix en het twee uur later nog nazinderende Tamacun passeerden.

De zaal smulde van begin tot eind en dat tot op de laatste stoelen, hoog in de nok van de muziektempel, getuige de staande ovatie na afloop. Het was lang geleden dat we dit nog gezien hadden en de dertigjarige zaal kan alleen maar trots zijn op zoveel kwaliteit en enthousiasme.

Is er dan niets aan te merken op dit feest? Neen, voor één keer konden wij geen zwakke plekken vinden, behalve dan dat de capaciteit van de zaal niet toeliet dat nog meer mensen een ticket konden bemachtigen. Op de valreep van een nieuw decennium willen we dit concert alsnog nomineren in de categorie “Beste performance”. Topklasse.