Rock Werchter 2023 - Dag 4 - De schade vastgesteld
Werchter Weide, 29 juni 2023 - 2 juli 2023
Zoals steeds weegt de laatste festivaldag het zwaarst. Dat was nu niet anders, waardoor het aanbod voor ons verslag van de zondag van Rock Werchter eerder beperkt is.
Tot onze grote verbazing wist Amenra toch een stevige menigte in de Barn samen te brengen, zelfs al hadden we vooraf een aantal T-shirts op de wei gespot. Uiteindelijk is dit dan ook een band die je niet mag missen, metalhead of niet. Ook wij sleurden een aantal mensen, die door het genre niet meteen werden aangesproken, en ook hen wist Amenra gewoon weg te blazen. Dit is bovendien één van de weinige bands die nummers maakt in drie (jawel, drie) verschillende talen en die allemaal in één show stopt. Plus Près De Toi en De Evenmens kwamen bijvoorbeeld aan bod. Maar als hoogtepunt komen we onvermijdelijk uit bij A Solitary Reign, een nummer zo intens en mooi dat het voor de rest van de zondag in je hoofd blijft plakken. (lvg)
Op de laatste dag van een toch wel vermoeiend weekend moesten we nog wat energie over houden voor Queens Of The Stoneage en Arctic Monkeys. Gelukkig waren daar The Lumineers om ons te kalmeren. Een warme zon en een koude pint met goede muziek, wat heeft een mens meer nodig op een zondagnamiddag? Maar echt bekoren konden ze niet. Tijdens een doorsnee tuinfeestje valt er vaak immers meer te beleven dan wat er op het hoofdpodium te zien was. De twee hits Ho Hey en Ophelia konden bij het publiek nog wel iets losmaken, maar dat beetje enthousiasme werd al vrij snel teruggeschroefd. Zeker toen ze de nummers van het laatste album speelden, leken de aanwezigen de voorkeur te geven aan een goed gesprek. Kortom, The Lumineers waren de perfecte achtergrondmuziek voor bij het aperitief. (adr)
Laten we ondertussen een kat een kat noemen: de zondagprogrammatie van deze editie was om te huilen, met en zonder een pet op. Grote gaten, weinig kwaliteit in de breedte... Gelukkig zijn er nog verborgen parels in de programmatie waar een mens aangenaam door verrast kan worden, Puscifer bijvoorbeeld. Eén van de zijprojectjes van Maynard James Keenan dat het midden zoekt tussen echt Antwerps theater en een rockshow. De nummers waren ons allemaal vreemd. Er waren ook geen echte uitschieters, maar toch merkten we dat we steeds goedkeurend meeknikten op het ritme of al eens een potje luchtgitaar begonnen te spelen. Maynard bewees dat je zonder hits maar met de nodige zelfspot en absurditeit ook een perfect optreden kunt neerzetten. (nvh)
Axel De Ridder, Lobke Van Gestel, Nick Van Honste