Rock Herk 2015: Slowdive - Wat luidruchtig om echt te zweven
Olmenhof, Herk-De-Stad, 21 juli 2015
Het had weinig gescheeld of Limburg was zijn meest gezellige alternatieve festival kwijt. Dankzij de sympathie van veel bezoekers van het eerste uur en het systeem van crowdfunding, kreeg het kwart eeuw oude Rock Herk echter een tweede adem. Het vernieuwde festival gaat voor klein, gezellig en muzikaal divers, met een stevige knipoog naar een publiek van dertigers en veertigers. Zo kom je op een affiche uit waar bands als Helmet en Slowdive bovenaan sieren en een publiek van Nederland en Wallonië aantrekken. Vooral die laatste band is, met een split van twintig jaar, erg lange tijd niet meer op Belgische bodem geweest.
Even kort voorstellen: in de vroege jaren negentig begint een generatie Britse bands binnen het beruchte Creation Records te experimenteren met een wall of sound van diep echoënde gitaardistortions. In de slipstream van vaandeldrager My Bloody Valentine volgen bands als Jesus And Mary Chain, Ride of Slowdive. Shoegazermuziek is geboren en vormt de voorbode van het decennia later florerende postrockgenre. Slowdive pakt het nog net wat anders aan. De band teert op de weemoedige stemdualiteit van stichtend lid Neil Halstead en zijn jeugdvriendin Rachel Goswell. De twee frontfiguren zorgen in mooie dubbelzang vaak voor een feeërieke uitstraling die in een kader van oeverloos diep zinderende gitaarlandschappen een extra mysterieus tintje krijgt.
En die unieke sfeer bleek na die lange afwezigheid nog steeds present. Gekleed in een rode Marilyn Monroe-jurk zoog de nog steeds bevallige Rachel Goswell al snel alle aandacht naar zich toe. Van bij de eerste noten van haar ijle sirenezang in het tedere Avalyn ging door het publiek een zucht van verlichting. Een waas van divergerende kleurstralen, benevelende rook en statische lichten vulde de sfeer perfect aan.
Slowdive deed wat men kon verwachten: een bloemlezing geven uit haar drie platen, met vooral veel knipogen naar het oudere werk. Met name het veel bejubelde album ‘Souvlaki’ bleek met toppers als Alison of het streelzachte Machine Gun mooi vertegenwoordigd, terwijl de set opende met singles van het eerste uur als Slowdive of Catch The Breeze. De iets meer ongrijpbare ambientgitaarplaat ‘Pygmalion’ mocht enkel Crazy For You aanleveren, maar dan in een meer uptempo, zelfs wat funky versie, zodat het tollende mantra-effect van het nummer wat verdween. Een rode draad doorheen heel de set die netjes met tien songs opgevuld was: het kwintet leek zich wat te hevig vast te grijpen aan zijn muziek en vergat zijn zwevende, subtiele adempauzes in te lassen.
Na een mooi gevuld uur zinderende noise eindigde de band eindelijk met wat meer rust en kalmte. Rachel zette met sierlijke stem en een zeldzame glimlach een akoestisch aanvangende Syd Barrett-cover (Golden Hair) in gang, om vervolgens Halstead en zijn drie kompanen te verlaten. Het viertal schonk het publiek een laatste vernuftige, melodieuze puzzel van glijdende gitaren en echolandschappen: aanvankelijk dromerig en dan fel gierend. En zo werd de show netjes afgesloten.
Enige minpunt: spijtig genoeg klampen shoegazerbands nog steeds vast aan de gedachte dat hun muziek enkel onder een oorverdovend volume tot zijn recht kan komen. Het eveneens herrezen My Bloody Valentine brak enkele jaren terug op Pukkelpop nog het drieste record van het hoogste aantal geproduceerde decibels. Ook de technieker van Slowdive deed uitermate zijn best alles uit de wat beperkte installatie van Rock Herk te persen, wat niet enkel voor spijtige onzuiverheid zorgde, maar ook de subtiele zang overgooide met een al te luidruchtige gitaarnoise.
Wordt het hoofdstuk Slowdive nu voorgoed afgesloten? Hoewel de band op zijn Facebookpagina suggereert dat nummers voor een nieuwe plaat worden geschreven, verraadde het pokerface van Neil Halstead – die medemuzikanten noch publiek een blik gunde – weinig enthousiasme. Verder leek deze show zowel qua uitstraling als songkeuze wel heel erg op die van het Nederlandse festival Best Kept Secret vorig jaar. Op echte vernieuwing of creativiteit is het dus nog wat langer wachten