Rhymesayers European Tour - Hiphop lives
Ancienne Belgique, Brussel, 15 november 2011
Maiboxen; soms zou je ze overgieten met een overheerlijke vleesjus en vervolgens in een aquarium vol piranha's kieperen. Maar heel af en toe komt er eens een leuk mailtje binnen. De aankondiging van de Europese tour van het hiphoplabel Rhymesayers bijvoorbeeld. Smullen geblazen!
Youngsters Grieves&Budo mocht de aftrap nemen. Geen evidentie want de hiphop van vandaag wordt meestal niet gesmaakt bij de generatie hiphoppers die opgroeide met oa. Wu-Tang, Jurassic 5, A Tribe Called Quest en de andere namen op de affiche deze avond. Maar Grieves hield zich kranig recht. Strakke flow, deftige beats en een goeie freestyle. Verrassing van de avond!
Next in line, Blueprint, heeft al wat meer naam en faam gemaakt in de scene door een hele resem featurings à la RJD2 en Def Jux. De rapper staat bekend als predikant en ook in de AB ratelde hij zijn preken aan hoog tempo af. Behoorlijk indrukwekkend om zien, zeker met de ondersteuning van zijn imposante bassist. Alleen spijtig dat de set naar het einde toe wat langdradig werd.
"Ik zie er misschien uit als een kruising tussen de Kerstman en die gast van de KFC, maar diep van binnen ben ik de sexiest motherfucker van iedereen hier." Zo omschrijft Brother Ali zich wel eens en dat zit er boenk op. De halfblinde albino is niet moeders mooiste maar zijn rhymes kletsen tegen je kop. Hij staat bekend om zijn vrome teksten maar live gaat hij wel eens de ondeugende toer op. Spijtig dat de set zo snel voorbij was, want voor Self Taught was bijvoorbeeld geen tijd.
Maar er moest vaart gemaakt worden want er zaten nog twee artiesten in de pijplijn. Evidence bijvoorbeeld. Als lid van Dilated Peoples maakte hij furore in de hiphopwereld en ook zijn soloproject werd redelijk goed onthaald. Maar in de AB liet hij wat steken vallen. Zijn flow zat wat stroef en ook de beats kwamen er niet altijd door. Gelukkig heeft de mens tonnen uitstraling en ook de remixen van enkele klassiekers werden gesmaakt. Naar het einde van zijn set toe raakte de Amerikaan ook wat meer op dreef en daar ging het publiek in mee.
"Save the best for last!", moeten ze gedacht hebben bij Rhymesayers, dus mocht Atmosphere de boel afsluiten. De formatie rond rapper Slug bracht een instrumentale live-set en zoals verwacht ging het tempo wat omlaag. Geen probleem, want wat Atmosphere ook doet, het komt er altijd goed uit. Als de microfoon mee wil tenminste. Het geluid zat af en toe verkeerd tijdens de set maar het kon de rapper niet zo veel schelen. Slug wisselde zijn rhymes af met rake en grappige bindteksten en het publiek ging gewillig mee. Als kers op de taart kreeg het nog een freestyle-sessie van alle rappers die vanavond het podium vulden.
De AB was volledig uitverkocht voor dit optreden, wat erop wijst dat klassieke hiphop nog steeds niet dood is. De undergrounders hebben het niet gemakkelijk om op te boksen tegen al het mainstream geweld, maar avonden als deze doen de hoop toch weer opflakkeren.