Pusha T - De selder terug in bloei gestoeid
Kunstencentrum Vooruit, Gent, 8 juni 2014
Rapartiesten die bezig zijn aan een tweede carrière. Weinigen wagen zich eraan, maar Pusha T mag er van proeven. Als helft van het hiphopduo Clipse stond hij aan de wieg van de carrières van oa. Lil Wayne en The Neptunes. Zoveel jaren later ging Pusha T solo verder en tekende hij een contract bij GOOD Music, het label onder leiding van Kanye West. Pusha T linken aan grote namen in de hiphopwereld is dus geen probleem. Terwijl Kanye en Pharrell Sportpaleizen doen vollopen, mochten wij de man gewoon gaan bekijken in de Balzaal van de Vooruit.
Kanye West heeft terug de lont in het kruitvat gestoken. Tijdens de opnames voor zijn vijfde studioplaat ‘My Beautiful Dark Twisted Fantasy’ nodigde hij Pusha T uit om als guest op een nummer te verschijnen. Wat oorspronkelijk maar een uitnodiging van een week was, resulteerde in een intensieve samenwerking van een maand. Dat resulteerde niet alleen in de nummers So Appalled en Runaway, maar ook in een contract voor Pusha T bij GOOD Music. King Push liet er geen gras over groeien en bracht naast enkele mixtapes ook het album ‘My Name Is My Name’ uit. En daarmee kwam hij het podium op.
Aan zelfvertrouwen geen gebrek. Als openers konden King Push en Blocka al direct tellen. De bassen lieten de parketvloer trillen, maar toch stond de microfoon luid genoeg om elk woord van Pusha te begrijpen. Laat er geen twijfel over bestaan: na 20 jaar in de muziekbusiness kan hij nog steeds haarfijn uitleggen hoe je het best een kilo cocaïne verkoopt. Al betwijfelen we of de verhalen nog courant zijn. Ooit was Pusha T de coke-kingpin van Virginia Beach. Het is dan ook met een gedreven en krankzinnige blik dat hij het volk in de ogen keek.
Het aanstekelijke beatje van Pharrell op Suicide passeerde nog de revue en dan volgde de grote shoutout naar opperbaas Kanye West. Met maar liefst vier nummers van Kanye zelf (So Appalled, Runaway, Merci en New Godflow) bracht hij een ode aan GOOD Music. Heel de zaal moest GOOD Music scanderen en na een tijdje hadden we dat wel een beetje gehad. Het was nu eenmaal een verplicht nummertje. En ergens kon je dat van Pusha's gezicht ook wel aflezen. Het volk liet er gelukkig het springen niet voor.
Qua setting kon dit optreden niet klassieker zijn dan dit. Pusha had een dj bij zich die het scratchen aardig in de vingers had, een zanger die af en toe het podium beklom en een “hypeman” waarvan we er nog steeds niet uit zijn of dit nu CyHi The Prynce was of niet. Af en toe werd er ook een statief neergepoot op het podium. Het sein voor Pusha om, alle gekheid op een stokje, de zaak even serieus te nemen. Zo bracht hij onder meer een intieme versie van 40 Acres als één van de bisnummers.
Andere uitschieters waren zonder twijfel Trouble On My Mind, Sweet Serenade en - hoe kan het ook anders - Numbers On The Boards. Op het einde van het optreden kon er gelukkig ook nog een Clipse-nummer vanaf. Grindin galmde door de boxen en Pusha's flow ging plots terug naar de jaren negentig. Het deed ons met heimwee terugkijken naar die tijd, maar ook met verwachtingen. Er doet namelijk een gerucht de ronde dat er een nieuw Clipse-album zit aan te komen. Hoop doet leven, maar als het aan Pusha ligt komt er eerst nog een tweede soloalbum. Stilzitten is niet meer aan de orde.
Terwijl de afterparty zich op gang trok, moest iedereen een beetje uitblazen. Na de uitslag van de voorbije verkiezingen was nogmaals gebleken dat Belgen minder geneigd zijn om te buigen voor een koning. Voor King Push werd donderdagavond zonder morren een uitzondering gemaakt.