Portugal. The Man - Toeters noch bellen

Kunstencentrum Vooruit, Gent, 12 juni 2014

Er zijn groepen die er confetti, videoschermen, toeters en bellen voor nodig hebben en er is Portugal. The Man. 

Portugal. The Man - Toeters noch bellen



Het voorprogramma werd ingevuld door Scarlett O'Hanna, die min of meer dezelfde show bracht als op Les Nuits en met haar gewiekste mix van PJ Harvey en de Peter Gabriel van de titelloze platen (toen die nog haar had) zeker enkele Gentse zieltjes voor zich wist te winnen.

Maar de Balzaal van de Vooruit zat uiteraard vol met ongeduldige fans van Portugal.The Man. Tenminste, met liefhebbers van 'Evil friends', de meest recente plaat van het gezelschap uit Alaska. Want de nieuwe songs werden één voor één woord voor woord meegebruld. Tot groot jolijt van de band. Waar ze in het voorprogramma van The Black Keys nog verzopen in de betonnen galm van de Lotto Arena pakten ze deze zaal vakkundig in met wat ze eigenlijk altijd al deden: als een stormram de psychedelische wolkenkrabbers, die ze zelf hebben gebouwd, bestormen.

En dat betekende dat ze hun songs regelmatig vakkundig verweefden tot een glad aansluitend geheel. Dat deden ze bijvoorbeeld met All Your Light en het titelnummer van de laatste plaat, waarbij het geheel uitdrukkelijk aanklopte bij de progrock. Niet toevallig zouden ze later in de set Purple Yellow Red And Blue (dat trouwens ook als opener dienst deed) inzetten met een donkerfunky versie van Pink Floyds Another Brick In The Wall (Part2). En als om dat statement nog kracht bij te zetten sloten ze bisnummer Sleep Forever nog af met het rondje “Nananana” uit Hey Jude van die andere groep met toch ook wel best wat psychedelische trekjes.

Maar ook de andere nummers kwamen aan een rotvaart voorbij, waarbij amper tijd genomen werd om de instrumenten te stemmen en uit te leggen – o cliché der clichés - hoe geweldig Gent wel niet was. Maar dat mocht, want de energie die de band, deze keer herleid tot een strak kwartet, stak in de songs, veegde die platitudes meteen met een krachtige zwaai van tafel. Stemmen werden tot een massieve bundel samengesmeed, instrumenten werden tot het uiterste gedreven. Het resultaat was navenant.

Zo werd ook dit optreden van Portugal. The Man weer een wilde rit over psychedelische autostrades vol vrolijk beschilderde volkswagenbusjes op weg naar de muzikale hemel. Dan mag je van ons net als zanger-gitarist John Baldwin Gourley dat zowat het hele optreden lang deed, gerust regenjas en muts dragen in een broeierige concertzaal. Meer nog: dan past dat erbij. En verdere toeters en bellen zijn dan volledig overbodig.

12 juni 2014
Patrick Van Gestel