Pluto Festival, dag 2 - Goed begonnen, half gewonnen

Opwijk, 8 oktober 2009

Na een stomende eerste dag van het Pluto Festival waren de verwachtingen hooggespannen voor de tweede dag, en het begon goed met Fieldings & Under Downtown en de Waxdolls. Maar eens de dj's begonnen, werd het allemaal iets te plat naar onze mening. Anderzijds moeten we ook wel begrip opbrengen voor de organisatie, aangezien het plotse afzeggen van Magnus een heuse aderlating was.

Fieldings & Under Downtown was het eerste echte liveoptreden van het weekend. De bezetting van de beginnende band bestond uit een drummer, twee toetsenisten, een aantrekkelijke zangeres en iemand die af en toe muziek maakte met een gameboy. Dat laatste was overigens best amusant als gimmick. Ze brachten poppy elektrorock die aanzette tot bewegen, maar spijtig genoeg voor de groep was er amper volk om te laten dansen.

De groep bracht opgewekte melodieën, af en toe wat chiptune, en de zangeres had een aangename en toonvaste stem. Toch mocht ze, net als de hele band trouwens, gerust wat harder en rauwer klinken. De nummers voelden geregeld nogal gepolijst aan, en het lijkt erop dat deze groep nog op zoek is naar zijn sound.

Dat laatste kan allerminst gezegd worden van Waxdolls (foto). Zij brachten ook elektrorock, maar dan met massieve, wildbehaarde ballen. En daar kon eerstgenoemde groep een serieus puntje aan zuigen.

Met slechts een gitaar en een keyboard brachten de West-Vlamingen scheurende baslijnen en snoeiharde beats: slechts twee man op het podium, maar wel dubbel zoveel presènce als Fieldings & Under Downtown.

Frontman Lieven Dermul eiste de aandacht van zijn publiek op en zorgde ervoor dat Waxdolls een hilarische groep was om naar te kijken. Hij smeet met zijn gitaar, stak zijn micro in zijn mond om een onderwatergeluid voort te brengen en beklom eerst de monitor en later de luidsprekerstoren en nog veel meer. Waxdolls had het niet zo grote publiek helemaal in zijn macht.

Na Waxdolls was het aan de Partyharders om hun ding te doen. Het dj-duo liet techno, uptempo house, fidget, dubstep, core en breakbeat door de boxen knallen, en het publiek liet zich gewillig meeslepen met hun beats. De tracks werden aan een hoog tempo aaneen gerijgd, maar we misten soms wat dynamiek en ziel in de set. De dj's gaven het beste van zichzelf, maar het ontbrak allemaal een beetje aan diepgang. En ook de variatie in de gekozen nummers liet te wensen over.

Mish Mash Soundsystem ging verder op de ingeslagen weg. Pas toen we merkten dat de pseudo-Nick Cave van Partyharders niet meer op het podium stond, beseften we dat een nieuw dj-duo de mengtafel in beslag had genomen.

Hun mengeling van techno, breakbeat, elektro en house was bijwijlen amusant, maar toch voornamelijk plat. Enkel de botsauto's ontbraken nog. Het publiek maalde er echter niet om en danste gewillig mee, al kan dat laatste ook een gevolg zijn van de goedkope drankprijzen in de Nijdrop.

Deze tweede avond begon goed, maar de kwaliteit van de muziek daalde toch naarmate het later werd. Dat de afwezigheid van Magnus een aderlating was, valt niet te ontkennen. Maar al bij al was het Pluto Festival een geslaagd evenement.