Plan B - In de mist

Ancienne Belgique, Brussel, 28 november 2010

Bij de stemgeving trillen de stembanden. De snelheid waarmee de stembanden trillen bepaalt de toonhoogte van de stem. Het hese stemgeluid wordt veroorzaakt doordat de stembanden niet goed naar elkaar toe worden gebracht tijdens het stemgeven. Hierdoor wordt de duur, dat de stembanden openstaan ten opzichte van de duur dat de stembanden volledig gesloten zijn, verstoord en verliest de persoon met klachten van heesheid te veel lucht tijdens het stemgeven.

Plan B - In de mist



FSX had helemaal geen last van heesheid en was met zijn geschifte beatboxkunsten de ideale publieksopwarmer. Bijster origineel klonk het niet, maar het bleef indrukwekkend. Door hitjes genre Barbra Streisand en I Like To Move It na te bootsen kreeg hij het publiek op zijn hand en was de toon meteen gezet. Nog nooit zo’n goede imitatie van Optimus Prime gehoord trouwens.

Ook de setting was veelbelovend. Een gitarist met meer pedalen dan een jumbo go-cart, twee flink uit de kluiten gewassen zangeressen, iedereen strak in een oldskool pak, een impressionante lichtinstallatie en een goed gevulde AB. Maar dan kwam Plan B de zaal in.

Al van bij de eerste noot werd duidelijk dat er iets niet juist zat. De microfoon van de Britse rapper/zanger/acteur stond een heel pak te stil en hij had bijzonder veel moeite om zijn toon te halen. Daarnaast werd hij nog eens volledig overstemd door zijn muzikanten en ook qua enthousiasme blonk de man niet echt uit.

De eerste nummers waren net geen foltering. Het inzetten van Welcome To Hell kreeg dan ook meteen een symbolische meerwaarde. Zelfs de reggae- en jungleversie van Prayin’ brachten niet veel zoden aan de dijk: het schip dreigde te zinken. Gelukkig huppelden de muzikanten nog wat heen en weer zodat er toch iets van dynamiek in de show zat. Bizar genoeg bleef een groot deel van het publiek dolenthousiast. Echte fans of heel beleefde mensen.

Alsof zijn gezang nog niet genoeg was, deelde Plan B ook nog eens een ferme kaakslag uit. Hij gaf eerlijk toe dat hij wat problemen had met zijn stem. Mooi van hem. De uitvlucht waren de vele optredens. Maar dat heb je toch zelf in de hand. Dat hij zijn pleidooi echter afsloot met “What Can You Do About It?” kwam nogal onverschillig over. Tip van de dag: ken je eigen capaciteiten, treed niet meer op dan je aankan en laat het publiek niet betalen voor een halve show.

Gelukkig had Plan B zijn hit She Said nog in de kast zitten en in het bisnummer besloot hij zijn stem volledig kapot te zingen, als geste naar het publiek toe. Na drie kwartier hield de Brit het dan toch maar voor bekeken. Spijtige zaak, want als we op zijn album afgaan, zou de mens toch over veel meer talent moeten beschikken.

28 november 2010
Niel Van Herck