Pieter Embrechts - Of hoe een zaal met warmte vullen

CC De Schakel, Waregem, 11 maart 2014

De term ‘muzikale comeback’ is misschien iets te zwaar, maar de terugkeer van Pieter Embrechts naar het Nederlandstalige lied is toch wel opmerkelijk. Hoewel hij behoorlijk veel succes oogstte met zijn crooners-project samen met The New Radio Kings is er nu dus de terugkeer naar zijn eerste liefde.

De man die eerder zijn sporen verdiende in zowel de televisie- als de theaterwereld kende veel bijval bij de smaak- en de stijlvol gebrachte songs waarin erg veel variatie en creativiteit stak, zowel muzikaal als tekstueel. Dat eerste is zeker geen verrassing want Embrechts wordt op de tour begeleid door steengoede muzikanten als Bert Huysentruyt en Marc De Maeseneer om er maar twee te noemen.

Tekstueel zitten de songs van de tweeënveertigjarige Sinjoor bij momenten erg poëtisch en melancholisch in elkaar. Dat hij van taal houdt, bleek al eerder uit het knappe ‘Man Over Woord’, een programma dat stilstond bij (de schoonheid van) onze taal en ook nu weer zaten er leuke staaltjes in van momenten waarbij tekst en melodie wonderlijk samenvielen. Soms rockend, dan weer erg intimistisch.

De tour kreeg de mooie titel ‘Apenbloed en Engelenzang’ mee naar een zinsnede van Leonard Nolens. Die verwijst naar onze verre voorouders maar tegelijkertijd naar onze, soms verborgen, drang naar het spirituele, het goddelijke.

Het concert opende met Alle dagen een nieuwe song die Embrechts begeleidde op banjo, waarna de bandleden aanvulden met vrolijke ritmes, een heerlijk Hammond orgel en twee blazers die het beste van zichzelf gaven.Vanaf het eerste nummer bleek de soulvolle stem van Embrechts – die nochtans verkouden was en zichzelf had gedopeerd met flink wat Dafalgan – een absolute meerwaarde. 

De zanger greep naast de nieuwe songs zoals het mooie Tenonder ook naar liedjes die hij op zijn weg door het leven ooit had gemaakt voor diverse projecten. Zo sprong het aandoenlijke J’ai Perdu Mon Âme eruit, mooi ingeleid door een verhaal over een trip naar Avignon waarbij Embrechts gefascineerd raakte door een annonce van iemand die op zoek was naar zijn ziel.

Mooi dat de frontman ook de moeilijke thema’s van het leven durft te bezingen, wat ook tijdens de rest van het concert duidelijk bleek. Zo was later ook Nadia te gast, een song die de zanger maakte voor  ‘Te gek’ en waarin de zanger symbolisch een duet zong met de geesteszieke vrouw die haar eeuwige puberteit gebruikt om toch positief in het leven te staan.

Ook Alles blijft stil zat perfect in de setlist, de song die Pieter schreef voor ‘Kleur in E Mineur’, het project van Radio 1 waarin songschrijvers liedjes maakten op basis van een kunstwerk.

Embrechts is op en top Antwerpenaar, of beter nog, trots op zijn Borgerhout, waar de multiculturaliteit hoogtij viert en waar De Roma als cultureel erfgoed een van de places to be blijft. Hier in Borgerhout werd gekleurd met een mooie foto van ‘Café Integratie’ dat symbolisch altijd dicht is. Een warme oproep dus om onze deur te openen voor een van de meer dan honderdtachtig nationaliteiten die ’t Stad rijk is. De poëet in Embrechts kan op die momenten sferen oproepen en de toeschouwer moeiteloos meenemen in zijn rijke fantasie.

Het concert verveelde dan ook geen seconde – er mocht ook vaak gelachen worden om de spitse en geestige opmerkingen van de frontman – en had de nodige vaart, hoewel er ook best broze, breekbare liedjes voorbij kwamn waarin engagement het voortouw nam. Clara en Jos, helaas de enige song uit het uitstekende album ‘Maanzin’ was een warm eerbetoon aan de grootouders van Embrechts en een oproep om wie ietsje ouder is te koesteren. Een flink stuk ontroering maakte zich van de zaal meester.

Uit de bissen plukken we ook nog de sobere soloversie van Dansen in het donker, een vertaling van de rocksong van Springsteen die hier intiem en vol overgave werd gebracht . Opnieuw bleek de authenticiteit van de zanger de zaal met veel warmte te vullen. Die zaal ging dan ook met een erg goed gevoel naar huis. Niet alleen omwille van het fijne concert, maar ook omdat Embrechts helemaal terug is en het nu al aftellen is naar het moment waarop die mooie stijlvolle liedjes op cd zullen te horen zijn.

Daarvoor is het echter nog even wachten. Embrechts laat de songs de komende maanden immers rustig groeien alvorens ze op plaat te zetten. De opvolger van ‘Maanzin’ (2004) komt uit in september en daar wordt na het smaakvolle concert dat de Borgerhoutenaar gaf gisteren in Waregem steeds meer naar uit gekeken.


Komende vrijdag speelt Embrechts in Halle, een dag later in Mechelen. Daarna is hij te zien in o.a. Mol, Vilvoorde, Lier, Bornem en Aalst. Voor alle info en tourdata: www.rumoer.be. De cd ‘Maanzin’ is trouwens terug beschikbaar.