Peter Hook & The Light play Joy Division - Gloedvol eerbetoon

La Madeleine, 26 september 2022

Voor elke zichzelf respecterende postpunkliefhebber is Joy Division verplichte kost. Hun invloed op de ontwikkeling van het genre is tot op vandaag niet te overzien. Sinds 2010 eert voormalig bassist Peter Hook de muzikale nalatenschap van de groep en vervolgact New Order samen met zijn nieuwe band The Light. De passage in Brussel was er eentje om niet licht te vergeten.

Velen hadden ongetwijfeld reikhalzend uitgekeken naar deze dag, want het optreden - dat aanvankelijk reeds in 2020 gepland was, maar twee keer werd uitgesteld - was hopeloos uitverkocht. Toen we rond halfacht arriveerden in La Madeleine, was de zaal al bijna volledig gevuld. Voor ons betrof het overigens een eerste, geslaagde kennismaking met deze centraal in de hoofdstad gelegen concertlocatie. 

‘Joy Division: A Celebration’, zo luidde de titel van deze tournee van Peter Hook & The Light, waarbij zowel het allesbepalende debuut ‘Unknown Pleasures’ als opvolger ‘Closer’ integraal zouden gespeeld worden. Maar bij wijze van voorprogramma grasduinden ze eerst nog even door het repertoire van New Order, de band die in 1980 voortkwam uit Joy Division na de zelfmoord van frontman Ian Curtis.

Ze openden met de iconische danstrack Blue Monday en kregen er zo al meteen de sfeer in. Tal van smartphones gingen direct de lucht in om deze vrij getrouw nagespeelde versie te registreren. Ook de andere vijf New Order-nummers gingen erin als zoete broodjes bij het enthousiaste publiek. Wij genoten al evenzeer, vooral dan van heerlijke meezingers als Crystal en True Faith. Onze avond was al geslaagd, nog voor hij eigenlijk van start moest gaan.

Want vanzelfsprekend zaten we vooral te wachten op de hoofdmoot van vanavond. Op de tonen van Kraftwerks Trans Europe Express verscheen de band na een korte pauze terug op het podium. Hooky kondigde aan dat dit een speciale gelegenheid was, aangezien Joy Division hier in Brussel (meer bepaald in het legendarische Plan K) drieënveertig jaar geleden het eerste optreden op het Europese vasteland mocht spelen. Waarna, ter ere van zanger Ian Curtis en diens toenmalige vriendin Annik Honoré, het mooie Atmosphere als eerste JD-nummer weerklonk.

En toen kregen we, zoals verwacht, als eerste de tien tracks, die samen het tijdloze debuut ‘Unknown Pleasures’ (1979) vormen, te horen. Van de uptempo opener Disorder tot de melancholische, sobere afsluiter I Remember Nothing. Waarbij af en toe opviel dat Hook toch niet in eerste instantie als uitmuntend zanger de geschiedenis zal ingaan, maar wel als begenadigd bassist. Hoogtepunten waren een knap New Dawn Fades, een dansbaar She’s Lost Control en een fel Shadowplay. Maar ook het monumentale Day Of The Lords en een ontketend Interzone bijvoorbeeld. Soit, alles klonk piekfijn en werd met de nodige passie en vuur gebracht!

Een iets langere pauze ging deel twee van het Joy Division-eerbetoon vooraf, te weten: het tweede studioalbum ‘Closer’ (1980). Ook dit album kwam integraal aan bod en werd met het nodige respect (na)gespeeld. Hoe Joy Division anno 2022 live zou geklonken hebben, zullen we helaas nooit weten, maar van één ding zijn we na maandag wel overtuigd: geen enkele tributeband doet het even goed als Peter Hook & The Light. Het dansbare Isolation, het melancholische Heart And Soul, een passioneel A Means To An End, het onontkoombare Twenty Four Hours, een gedreven Colony of de met prachtig gitaarwerk gelardeerde afsluiter Decades, het zijn maar enkele van de vele muzikale geluksmomenten die we in de Magdalenazaal mochten beleven.

Geweldig, en dat gold eveneens voor de bisreeks, die aanving met Ian Curtis’ favoriete nummer Dead Souls en vervolgens middels een gloedvolle versie van Ceremony nog één keer vanavond teruggreep naar de New Order-periode. Waarna, enigszins voorspelbaar maar daarom niet minder geslaagd, nog twee absolute klassiekers uit de korte carrière van Joy Division van stal werden gehaald: het heerlijk voortdenderende Transmission en een geestdriftig meegezongen Love Will Tear Us Apart. Wie er bij was, zal het kunnen beamen: een van de beste concerten van het jaar!