Peter Broderick - Zijn eigenzinnige zelf

Rotondes, 7 februari 2018

In april speelt Peter Broderick twee keer in België. Wij gingen de in Ierland wonende Amerikaan wikken en wegen in Luxemburg. Zei Henry Rollins deze week niet dat je vooral verder moet kijken dan je eigen landje?

 

Peter Brodericks soloconcert in Luxemburg was aangekondigd als een “piano show”, maar wie zich verwachtte aan een singer-songwriter die voor de gelegenheid de hele avond over een vleugelpiano gebogen zou zitten, ging verrast naar huis.

 

Zonder schroom zette hij met enkel zijn stem Sideline in. Heel even plofte hij neer bij zijn piano, maar hinkte even gemakkelijk van gitaar (“Ik speel normaal geen gitaar op deze tour, maar hier stond er één dus kon ik die even goed gebruiken”) naar viool. Met die viool werkte hij zich hakkelend en rammelend doorheen een cover van Arthur Russell (Eli).

 

Eerder had hij ons ook al muzikaal opgevoed met een cover van de illustere Jackson C. Frank (Just Like Anything), een Amerikaanse folkie die meer dan een halve eeuw geleden slechts één album releasete (nota bene geproduceerd door Paul Simon).

 

Hij flitste ons ook terug naar zijn eigen jeugd met een verhalend intermezzo over Hubert, een fictief kinderverhaal dat hij naar eigen zeggen creëerde toen hij negen jaar oud was. Nu eens in licht en rook gehuld aan de piano - het leek alsof hij op een wolk zat - dan weer uitgebeend met schaarse gitaarakkoorden en een loopstation hield Peter Broderick het tot de laatste noot boeiend.

 

De lo-fi epigoon uit de Erased Tapes- en Bella Union-stal was een uur lang zijn eigenzinnige zelf. Voor het publiek was het te nemen of te laten. Maar iedereen leek deze set maar al te graag te nemen. Makkelijk was het nooit, boeiend was het steeds. Broderick speelt op 19 april nog in Brugge en twee dagen later op het Delicate Music Festival in BRASS te Vorst. Een aanrader, als je het ons vraagt.