Paul Weller - What you give is what you get

Ancienne Belgique, Brussel, 16 juni 2012

Met ‘Sonic Kicks’ heeft Paul Weller een plaat gemaakt waarop hij (opnieuw) het experiment niet schuwt. Toen hem in interviews naar aanleiding van dat album werd gevraagd of hij geen zin had om een bepaalde plaat integraal te spelen, ging hij daar dan ook graag op in. Alleen was het ongetwijfeld niet die laatste plaat, die de journalist in kwestie in gedachten had.

Dus werd de show ook in Brussel afgetrapt met alle songs van ‘Sonic Kicks’. Het gaf het publiek de kans om kennis te maken met zijn band met daarin de inmiddels onvermijdelijke Steve Cradock (gitaar, piano), bassist Andy Lewis en toetsenist Andy Crofts. Drummer Steve Pilgrim stond (net als de overige bandleden trouwens) pal achter zijn frontman als het op achtergrondzang aankwam. Tijdens Be Happy Children nam hij zelfs even het roer over. En ook zangeres (en Wellers vrouw) Hannah Andrews kreeg een bijrolletje in Study In Blue.

Verder was het de modfather zelf die voor locomotief speelde. Tijdens het ‘Sonic Kicks’- gedeelte kwam dat alles een beetje onwezenlijk over. Het publiek gaf ook een eerder afwezige indruk, liet het allemaal wat over zich heen komen, misschien omdat de songs nog een beetje onvertrouwd waren.

Dat gevoel werd ook door de band zelf aangezwengeld. Nochtans konden het trio That Dangerous Age, Study In Blue (inclusief de dubuitloper) en Dragonfly zeker bekoren. Maar door de regelmatige interludia (die ook op de plaat voorkomen) ontbrak het een beetje aan continuïteit.

In het tweede hoofdstuk van dit schouwspel werd dat meteen rechtgezet. De hele band (uitgezonderd de bassist) op akoestische gitaar gaf het concert ook een intiem karakter. Met maatpak en das had Weller blijkbaar alle formaliteit afgelegd en bleek de ban te zijn gebroken.

Het kwartet akoestische songs werkte naar een hoogtepunt toe met All On A Misty Morning waarna de gitaren opnieuw onder spanning werden gezet en het tempo met een ruk en met Moonshine de hoogte werd ingestuwd.

Zowel Cradock als Weller kregen nu de kans om hun gitaarkunsten te vertonen en gingen elkaar onder meer te lijf in Foot Of The Mountain. Even vaak werkten ze harmonieus samen om zo nog meer kracht en energie te genereren. Soms leek het resultaat (Echoes Round The Sun) chaotisch, maar dat was slechts schijn want de nummers bleven steevast overeind.

In de eerste bis was er nog een terugkeer naar de prille beginjaren van The Jam (In The City). Ook die nummers blijven nu nog moeiteloos overeind. Met Pieces Of A Dream, het zoveelste nummer uit ‘Wake Up The Nation’, werd teruggekeerd naar het heden.

Afsluiten deed Weller dus met Start!. “What you give is what you get.”, luidt de tekst en gezien de vrijgevigheid van Weller was de reactie van de toeschouwers helemaal navenant.