Panic! At The Disco - Een bitterzoet feestje
Sportpaleis, 28 februari 2023
De laatste dag van februari 2023 is een dag die vele muziekfans niet snel zullen vergeten. Het werd in het Antwerps Sportpaleis een feest, maar ook een afscheid.
De meest recente tournee van Panic! At The Disco kreeg de de naam 'Viva Las Vangeance' mee. Maar officieus werd hij omgedoopt tot de "Farewell tour". Want eind januari 2023 liet de band weten dat ze het na negentien jaar voor bekeken hielden. Frontman Brendon Urie wordt binnenkort voor de eerste keer vader en hij heeft ervoor gekozen om al zijn tijd en energie in zijn gezin te stoppen. Ongetwijfeld een weloverwogen en acceptabele reden. We wensen Urie en echtgenote Sarah enkel maar het allerbeste toe. Maar vooraleer de man tussen de pampers kruipt, was er eerst nog tijd voor een gepast afscheidsfeestje.
En een feestje kon je de show echt wel noemen. Om 21u05 werd onder luid gejuich een aftelklok geprojecteerd op de schermen. Looptijd: tien minuten. Hier en daar werd nog snel een toiletbezoek ingepland of ging men nog om een drankje en een knabbel. Maar uiteindelijk was iedereen mooi op tijd geïnstalleerd voor de aftrap van dit muzikale afscheid.
De band begon met Say Amen (Saturday Night), gevolgd door één van hun grootste hits Hey Look Ma I Made It. De toon was gezet. Pop, punk en (emo)rock, in de verf gezet door Urie’s stem, rolden uit de boxen en namen vrijwel vanaf de eerste noot het publiek zonder enige moeite mee op sleeptouw. Het feit dat er weinig ballads in de show zaten, zorgde dat het tempo hoog bleef en het publiek steeds wilder werd.
Urie bleek een man van weinig woorden te zijn, maar genoot zichtbaar van de reactie van het publiek en de tijd op het podium. Het enige, dat ervoor zorgde dat het publiek niet volledig flipte, waren de minieme stiltes tussen twee nummers door. Lang genoeg om het publiek even de tijd te geven om diep in en uit te ademen voor ze opnieuw met meezingers rond de oren werden geslagen.
Het meest recente album ‘Viva Las Vengeance’ kwam uitgebreid aan bod met nummers als Star Spangled Banner, Local God, Sugar Soaker, Something About Maggie, Don’t Let The Light Go Out en uiteraard de titelsong. Maar ook de andere nummers op het laatste en zevende album van de band waren onderwerp van het optreden. Uiteraard was er ook ruimte om het verdere, uitgebreide repertoire aan te spreken.
Dan denken we aan Gilrs / Girls / Boys, waarvoor het publiek de gsm-lichtjes regenboogkleuren gaf en er confetti in diezelfde kleuren naar beneden kwam dwarrelen. Of aan This Is Gospel, Death Of A Bachelor, Miss Jakcson,… Het waren er gewoon te veel om op te noemen. Maar als we heel eerlijk te zijn, moeten we bekennen dat ook wij zo hard aan het feesten en genieten waren, dat we de setlist meermaals uit het oog verloren. Ook wij zijn tenslotte maar mensen en konden niet weerstaan aan de roep om de realiteit even de rug toe te keren.
Afsluiten deed de band met klepper van formaat High Hopes. Iedereen zong en danste gewillig mee op dit iconische nummer. En voor we het wisten, was het dan zover. De laatste noot van Panic! At The Disco weergalmde doorheen het Sportpaleis. De band verliet het podium en de lichten floepten aan. En toen werd het pas pijnlijk duidelijk. Panic! At The Disco had een laatste keer opgetreden op Belgische bodem. Tijd om de gebroken harten te lijmen en de tranen te drogen.
Foto: Creeping Mac Kroki