Oscar & The Wolf - Veelbelovend

Ancienne Belgique, Brussel, 10 mei 2013

We hebben een luxeprobleem in België: er is een overaanbod aan goeie optredens. Gisteren moest er gekozen worden tussen Phosphorescent, Miles Kane en Oscar & The Wolf. Met de hulp van het toeval hebben we voor Oscar & The Wolf gekozen. 

In de AB zelf was er dan weer sprake van een vals dilemma. The Opposites stonden immers dezelfde avond in de grote zaal. Wat ons betreft mogen The Opposites hun Broodje Bakpao steken waar er geen zonlicht bij kan, want wij waren veel benieuwder naar hoe dat debuutalbum van Oscar & The Wolf nu precies gaat klinken.

Maar eerst was het de beurt aan Horses. Dieren in je groepsnaam verwerken is duidelijk in. Horses is de groep rond Bert Vliegen, die in september hun debuutplaat uitbrengen. Voor dat debuut hebben ze niemand minder dan Robin Proper Shepperd - of meneer Sophia hemzelve - kunnen strikken. Knap, maar dat neemt niet weg dat we hier meer van verwacht hadden.

Aanvankelijk maakte Horses indruk met hun melancholische songs die stilletjes beginnen en ergens halverwege losbarsten, maar nagenoeg elk nummer is op dezelfde manier opgebouwd. Hetzelfde soort breekbare liedjes hebben we eerder beter gehoord. Bij Sophia met name om maar één voorbeeld te geven. Horses blijft vooralsnog dan ook steken op de status van "veelbelovend". Ze blijken wat men dan een one-trick-pony noemt te zijn. Weliswaar met een trucje dat ze tot in de puntjes beheersen.

In januari van dit jaar schreven we al dat Oscar & The Wolf veel indruk op ons hadden gemaakt tijdens de AB-sessies. Heel veel kunnen we hier nog niet aan toevoegen om de eenvoudige reden dat de debuutplaat ondertussen nog steeds niet verschenen is. Bij de merchandising was wel een compilatie verkrijgbaar van de twee ep’s die in 2011 en 2012 uitkwamen, aangevuld met een nieuw nummer (het ingetogen Moonshine) en een remix van Orange Sky en daar moesten we het mee doen.

Uiteraard passeerde gisteren ook ingetogen werk als Pastures en All We Want, dat we in het kamp van Bon Iver kunnen thuisbrengen, maar de single Orange Sky was al meer uptempo dan de versie die we kennen. Topper Wash Your Face werd aangevraagd door iemand uit het publiek en meteen werd meegedeeld dat deze niet op de setlist stond. Jammer.

Het is al wel duidelijk dat de toekomstige Oscar & The Wolf danig anders zal klinken dan de groep die we nu kennen van de ep’s. Max Colombie had er duidelijk zin in en stond Thom Yorke-gewijs wild in het rond te dansen. Want vergis je niet, dansbaar was het nieuwe werk van Oscar & The Wolf duidelijk wel. De beste referenties voor de toekomst lijken ons dan ook Ribbons (van de ep ‘Summer Skin’ van vorig jaar) dat de set mocht openen en de nieuwe versie van Orange Sky.

Heel knap was ook de trage, maar zekere opbouw in Bony Weather tot aan de uitbarsting in het laatste deel van het nummer. Oscar & The Wolf zorgde voor de impact die Horses eerder niet had.

Ze speelden dus een zeer goed optreden, maar tegelijkertijd was het frustrerend om geen titels te kunnen kleven op het merendeel van de nummers. Het publiek was iets tussen zeer enthousiast en uitzinnig in. Terecht. Maar wij vragen ons toch vooral af waarom dit optreden in de AB-Club niet kon wachten tot na de release van de debuutplaat. Als het een welbewuste tactiek was om de toeschouwers nieuwsgierig te maken naar wat komen gaat, dan is dat wellicht gelukt.