Oost-Vlaams Rockconcours - Met de vingers in de neus
CC Herbakker, Eeklo, 1 november 2009
We waren het bijna weer gewend: weekends zonder architecturale nachtmerries van jeugdhuizen, spaghetti in de backstage, pokkeherrie op het podium, en Vedett van 't fleske aan de toog. Maar na dit penitentiair verlof van een maand moeten we de rest van onze straf gaan uitzitten: de halve finales van het OVRC.
Buitenbeentje Mauer, dat ons in Lede hooguit onze schouders deed ophalen, verraste. De zanger stónd er - lees: hij kroop niet rond over het podium - en de groep speelde samen songs in plaats van lawaai. Een betere setopbouw hadden ze ook in de aanbieding. Helaas vielen hierdoor de vocale beperkingen van de zanger wat meer op, en live is dat toch een struikelblok.
Ander buitenbeentje Steven H. veranderde niet zo heel veel aan zijn set, maar dat hoeft ook niet. Onze commentaar blijft dan ook dezelfde: wat meer muzikale live-feel zou het nog leuker maken. Het is erg geestig om Steven alle kanten van het podium en de zaal te zien opspringen, maar of dat leuk blijft voor meer dan twintig minuten... Hoedanook, zijn teksten en songs mogen er zijn en 't Zit Tegen blijft voor eeuwig in ons geheugen gegrift. Deze jongen willen we nog vaak terugzien.
Deze keer waren we beter mee met Look & Trees: een propvol podium, een propvolle klank, volle vocalen en melodieuze dingen. Iets minder zweverig dan bijvoorbeeld Fleet Foxes. Desalniettemin is dit stel misschien wat te trendgevoelig, en naar onze mening toch wat te cerebraal en zielloos. Toch kan deze groep het best wel halen op alternatieve festivalletjes, daar houden ze van cerebraal en zielloos, zo laten wij ons vertellen.
De halve finales leveren ook regelrechte duels op: singer/songwriter (v) Lisa Pangrazio, die bij de preselecties indruk maakte met stem en présence versus huppelding Joni_Sheila, die het van haar bakvissencharme moet hebben. Ongetwijfeld zal Studio 100 wel een puberend publiek vinden dat zich vindt in de teksten van Joni, maar ondanks alles blijft het dertien in een dozijn. Ook Lisa weet deze keer niet echt te charmeren. Ze heeft meer maturiteit maar helaas niet zo heel veel meer inhoud.
Als twee honden vechten om een been... Intergalactic Lovers haalt het met de vingers in de neus van beide dames. Dat mag vrij letterlijk genomen worden; de zangeres zag er erg grieperig uit. Of de songs qua tekst zo veel beter zijn dan die van de andere songschrijfsters weten we niet, maar de aankleding is alleszins veel beter en gevarieerder. En zo gaan zij dus aan de haal met een ticket voor de finale. Daarin kunnen wij de jury zeker volgen, maar Steven H verdient zeker een wildcard. Anders zal het er tegen zitten.