OLT 2013: The Tragically Hip - Noem ons dan maar Hipsters

Rivierenhof, Deurne, 27 juni 2013

Wie het geluk heeft om onder een stralende avondzon een optreden mee te pikken in het magnifieke Rivierenhof in Deurne, kan tijdens de wandeling door het park richting Openluchttheater alvast genieten van het best mogelijke voorprogramma. Als het optreden in kwestie bovendien verzorgd wordt door de sympathieke Canadezen van The Tragically Hip kan je avond nog moeilijk stuk.

Aftrappen deed de bende rond Gordon Downie in Antwerpen met At Transformation, een stevige rocker die ook het recentste album ‘Now For Plan A’ uit 2012 opent. Het zou niet het enige nummer uit die laatste worp worden, maar gezien The Hip de reputatie heeft om nu al meer dan een kwarteeuw lang consistent kwalitatief hoogstaande platen af te leveren was er niemand die daarom treurde. Verder in de set zouden wij een andere nieuweling, Streets Ahead, zelfs als één van de hoogtepunten van de avond beschouwen.

De fans van het oudere werk – aan de grijze haren en puilende buiken in het publiek te zien waren die niet ondervertegenwoordigd – bleven echter niet op hun honger zitten. Reeds vroeg in de set kwamen favorieten als Grace, Too en New Orleans Is Sinking aan bod in vlekkeloze uitvoeringen.

Naast de muziek was er vooral ook Downie die entertaint. Strak in het babyblauwe pak, soms cocky als Jagger en dan weer met de sérieux van een circusdirecteur die de clown aankondigt zoog hij tussen de nummers door de aandacht naar zich toe. Tijdens de songs zelf hielden we vooral Rob Baker in de gaten, die zowel qua uiterlijk als qua gitaarstijl een soort kruising is tussen de jonge versies van Neil Young, J. Mascis en David Gilmour.

Gift Shop etaleerde de rechttoe rechtaanstijl van de ritmesectie die The Hip vooruit stuwt, en met Ahead By A Century kregen we het mooiste moment van de avond voorgeschoteld: “You are ahead by a century/ And disappointing you/ Is getting me down.”

TTH staat niet bepaald bekend om zijn frivole of avontuurlijke setlists, en wat volgde was grotendeels een bloemlezing uit het beste van de afgelopen dertig jaar. In View, Bobcaygeon, Nautical Disaster, Blow At High Dough: ze passeerden allemaal de revue. We misten misschien nog Twist My Arm, maar die krijgen we vast bij een volgende gelegenheid nog te horen.

Als toegift speelde The Hip nog vier nummers, waaronder Hundredth  Meridian en Little Bones, en vervolgens doken we blijgemutst het bos bos weer in. Vast en zeker tot een volgende keer, Hipsters!