Novastar - Zielsgelukkig

De Roma, Borgerhout, 12 november 2014

Het zou ons verbazen als Novastar nog aan u dient voorgesteld. Wie onlangs op Canvas de documentaire bekeek over het nieuwe album ‘Inside Outside’ zag Joost Zweegers vooral simpelweg gelukkig zijn. Gelukkig met zijn nieuwe door John Leckie opgenomen album, met de opnames in Engeland en de muze die hem altijd volgt. Joost is eindelijk zielsgelukkig op meerdere vlakken en dat hoorde je ook aan diens uitstekende optreden in de uitverkochte Roma.

Eerst zagen we voorprogramma High Hi aan het werk, een uit de streek van Leuven afkomstig trio dat een mix brengt van popsongs met indie- en (post)rockinvloeden. Zangeres Anne-Sophie Ooghe, gekleed in glitterjurk, haalde af en toe erg hoog uit met haar stem. We hoorden tijdens hun set bijzonder weinig overbodige uitleg:Joost en zijn entourage werden bedankt, de songs stonden centraal. Vocaal werd er gewisseld tussen powerdrummer Dieter Beerten en zangeres Anne-Sophie, terwijl bassist Koen Weverbergh een stille, maar hardwerkende kracht was.  

Joost Zweegers opende in zijn eentje van achter de piano de set met een wat onzelfzeker gezongen Never Back Down. Vervolgens hoorden we Weller Weakness en hitsingle annex oorwurm Wrong voorbijkomen.

Live bleek Novastar een supergerodeerde band te zijn. Zowat het hele album ‘Inside Outside’ kwam aan bod en dat werd verder aangevuld met oudere classics. Het is bijna alsof Zweegers een balans zocht tussen nummers waarmee hij zichzelf en zijn band voor uitdagingen kon stellen en de wat meer introverte en intieme kant.

Regelmatig zagen we hem de ogen sluiten als hij zong en vaak leek hij zijn voeten haast op de grond stuk te gaan stampen. Knap was ook dat hij de hele groep opzocht en aanspoorde. Tijdens het optreden merkten we op in welke mate het groepsgeluid steunde op het flexibele drumwerk, al maakte ook stergitarist Van Ballaert een goede beurt, onder meer tijdens de intro van In Love With Another. Vanzelfsprekend kwam ook single Closer To You aan bod, naast oudere nummers als Bangor of Because.

Kabul droeg hij dan weer op “aan de liefde van zijn leven”. De bijzonder knappe vertolking leerde dat we – hoe goed zijn band ook is – Zweegers het liefst klein, solo en akoestisch horen. En dat werd doorgezet met Mars Needs Woman, Zweegers’ eigen David Bowie-moment. Het waren slechts twee hoogtepunten in een set die vooral in het teken stond van dat laatste album, maar waarin ook enkele oudere nummers terug opgevist werden.

De band werd enkele keren terug het podium op geroepen. Zo volgde onder meer nog een door een uitgesponnen Caramia met band waarna hij in zijn eentje besloot dat The Best Is Yet To Come.

Of huiselijk geluk de muzikaliteit bevordert weten we vooralsnog niet, maar wel is duidelijk dat er nog bijzonder mooie dingen in het verschiet liggen voor Joost en zijn band.