Novarock 2012 - Goede start

Kortrijk Xpo, Kortrijk, 20 maart 2012

Het duurt niet lang meer voor u uw beklag kan doen over de geluids- en andere overlast die plaatselijke festivals met zich meebrengen. In Kortrijk was het dit weekend al zover en wij – rebels als we zijn – waren er als de kippen bij om ons in dit prille festivalseizoen van sluikstorten, nachtlawaai en allerhande ongure praktijken te bedienen.

Lokale sterren The Lumbers waren halverwege hun set toen we de Kortrijk Xpo binnenkwamen. Hun door Led Zeppelin, Black Sabbath en AC/DC geïnspireerde rock verraste ons aangenaam en vooral Six Years Later liet een meer dan goede indruk achter. We twijfelen er dan ook niet aan dat er voor deze jongelui een mooie toekomst in het verschiet ligt.

Nog zo’n plaatselijk talent is Daytona, vorig jaar winnaar van de Novarockrally. Zeer veelbelovend in het begin, maar naarmate de set vorderde, ebde de aandacht weg.

De eerste hamburgers waren nog niet goed en wel doorgeslikt of in de verte waren de eerste tonen van Sioen al te horen. Wat meteen opviel was dat Frederik Sioen een ongemeen sterke groep rondom zich verzameld heeft. ‘Sioen.’, het laatste album, is nog niet zo lang geleden verschenen, dus het waren vooral nieuwe nummers die de revue passeerden. Met Running From The Cops en I’m Not Ready To Love You Like I Do pakte Sioen het publiek in en liet hij zien dat het hem enorm goed afging als frontman. In Sex nam hij de elektrische gitaar erbij en gingen de handen voor de eerste keer in de lucht. Ook live boeide het melancholische Crime Of Passion vanaf het eerste moment: opbouwende dreiging, stilaan ontaardend in een ware climax. Straf!

Zeggen dat we met Customs een apotheose hadden verwacht, zou een leugen zijn. Hoewel ze inzetten met twee voormalige radiohits, Velvet Love en Justine, kregen ze het publiek niet meteen mee. De sfeer kwam er pas bij The Matador, wat meteen ook het hoogtepunt van de set was. Customs heeft zonder twijfel enkele goede nummers, maar origineel of spannend zijn ze niet. Ook live bleven de verrassingen dus uit.

Toen School Is Cool twee jaar geleden Humo’s Rock Rally won, waren wij niet meteen overtuigd. Nu we ze  – beter laat dan nooit – in volle glorie aan de slag zagen op het podium van Novarock, begrepen we maar al te goed waarom net zij met de overwinning gingen lopen. School Is Cool is opwindend en eigenzinnig en deze olijke Antwerpenaren weten als geen ander hoe de sfeer erin te brengen. Hun optreden was gebaseerd op ritme en het zat verdomd goed in elkaar. Nooit gedacht dat we het zouden zeggen, maar wij zijn fan!

En dat brengt ons bij Absynthe Minded. Jammer genoeg draaide wat een van de pieken van de avond had moeten worden uit op een teleurstelling. Hun muziek is niet meteen voor de hand liggend om op festivals te spelen, maar als die muziek dan ook nog eens van een nog niet uitgebrachte plaat komt, wordt het helemaal gevaarlijk. Gevolg was een onwennig optreden en een vrij apatisch publiek met als dieptepunt het schrappen van een van de nummers. De groep moest het dan ook vooral van oudere songs als Envoi en My Heroics, Part One hebben.

Gelukkig kon ’t Hof Van Commerce de sfeer er wel weer in brengen. Het was een tijdje geleden dat deze mannen nog samen op een podium te zien waren, maar dat maakte dat het enthousiasme er des te meer afdroop. Ze lieten het publiek zingen en dansen en zorgden ervoor dat de massa nog een laatste keer uit de bol kon gaan.

Met Novarock heeft het festivalseizoen alvast een goede start genomen. En nu: op naar de volgende!