Newmoon - Ruimtereis
Hnita Jazz Club, 25 oktober 2024
Heist-op-den-Berg blijft een speciaal plekje innemen in het hart van Newmoon. (Mede-)frontman Bert Cannaerts legde ergens halverwege het concert uit dat de band ooit enkel en alleen in CC Zwanenberg terecht kon voor repetities. Dat ze nu in de Hnita Jazz Club stonden, toch een zaal met geschiedenis (en nu ook met airco) en een icoon in deze provinciestad, was voor de band dan ook echt belangrijk.
Verder werden er door Newmoon weinig doekjes om gewonden. De show startte om half negen en een uurtje later stonden wij alweer op straat. Tien nummers stonden er op de setlist en meer zou dat ook niet worden. Het lijkt wel een trend te zijn om geen bisnummers meer te spelen. Nu, voor ons niet gelaten, want het bleef een kernachtig, gebald optreden dat uiteraard grotendeels was opgebouwd rond de nieuwe plaat 'Temporary Light', waaruit zes van de acht nummers aan bod kwamen.
Kersvers drummer Conor Dawson gaf met de nodige theatraliteit keer op keer aan wie de song moest inzetten door de man in kwestie aan te wijzen voor er werd afgeteld en de gitaren mochten ronken, de bas brommen en de drums kletteren. Opvallend was dat, terwijl de twee frontmannen – de eerder genoemde Cannaerts en Giel Torfs – er niet voor terugschrokken om zich bloot te geven, derde gitarist Philippe Corthout zich het hele concert lang verstopte achter een baseballpetje. En ook bassist Robby Geybels hield zich eerder op de achtergrond. Maar geen nood, de twee andere gitaristen waren extravert genoeg om zich in het tegenlicht helemaal te laten gaan in één of andere woeste outro.
Het was prachtig om dat hele zaaltje te zien mee knikkebollen op de vibes, die werden uitgestraald door de band. Ook daar werd vaak met gesloten ogen genoten van de in reverb verzuipende teksten, die over de waaierende gitaren werden uitgestrooid. Zelf gaven wij de voorkeur aan de meer uptempo songs, ook al zat er overal wel een nuance in, maar dat nam niet weg dat wij ook van een Fading Phase konden genieten.
Uiteindelijk kondigde de sample aan dat het laatste nummer Sense Of Longing eraan kwam. Nog één keer werden de uitersten opgezocht voor de stilte het publiek weer tot zichzelf deed terugkeren, en de band de fans terug op aarde afleverde na een gesmaakte ruimtereis.