Myrddin - Bijzondere flamencojazz

De Roma, Borgerhout, 10 april 2015

Myrddin De Cauter is een bijzonder gitaarfenomeen. Met zijn vijfdelige band stelde hij in de Roma zijn nieuwste album ‘Rosa De Papel’ voor, de opvolger van zijn succesrijke albums ‘Imra’ (MAP Records, 2001), ‘Novar’ (Munich Records, 2005) en ‘Lucia Nieve’ (Zephyrus Records, 2009). De Cauter werkte ondertussen samen met de allerbeste muzikanten (oa. Toots Thielemans, Wannes Van De Velde, Jef Neve,..) en droeg muzikaal bij aan ontelbaar veel projecten.

Al op jeugdige leeftijd zette hij zijn eerste stappen in de muziekwereld, als telg van een zeer muzikale en artistieke familie: eerst op de klarinet, later op de flamencogitaar. In Andalusië, de bakermat van de flamenco, volgde hij masterclasses bij grote leermeesters zoals Gerardo Nunez, Manolo Sanlucar, Rafael Riqueni en Enrique De Melchior. Deze samenwerking leidde tot een eerste album waarbij hij zich door zijn broer Dajo De Cauter op contrabas liet ondersteunen. Na verschillende projecten bleek de tijd rijp voor een nieuw album in de vorm van ‘Novar’ waarop De Cauter uitdrukkelijk de kracht van samenwerking naar voren bracht. In het album ‘Lucia De Nieve’ bevestigde en verdiepte hij zijn eigen stijl, door onder meer aan de slag te gaan met de klank van de Sloveense fujara.

Myrddin is meer dan vingervlug. Hij heeft een unieke, eigenzinnige manier om muziek te maken. Tijdens zijn optreden in de Roma konden we waarnemen hoe hij invloeden uit diverse genres en stijlen verwerkte, meer zelfs: hij bleek over een geheel eigen flamencotaal te beschikken. Opvallend genoeg sprak Myrddin het publiek niet direct aan maar liet hij liever het woord aan zijn gitaar. Dat resulteerde in hedendaagse composities met als basis een eerder traditioneel flamencogeluid maar verrijkt met eigen jazz en zelfs klassieke accenten

Enerzijds hoorden we introvertere nummers, terwijl andere duidelijk meer opwinding veroorzaakten. Myrddins’ muziek teerde hoofdzakelijk op wilde ritmes en stevige percussie. Die vormden de primaire bron voor de composities die soms een latin feel in zich droegen.

In die zin vormde de ‘Rosa De Papel’ voorstelling een synthese waarin het allerbeste van eerder Myrddin werk fraai aan elkaar gekoppeld werd. Zo kregen we niet alleen enkele solopassages te horen, maar liet hij zich eveneens meer dan graag omringen door zijn band, die onder meer bestond uit Ana Llanes (dans), Alain Perez (bas), Manu Maseado (percussie) en Nathan Daems (sax).

Myrddin live bleek een optimale wisselwerking te zijn, met veel aandacht voor zang, dans en tekst. We zagen op het podium een gelukkig man, blij dat het nieuwe album er eindelijk was en minstens even gelukkig dat hij dat met het erg enthousiaste publiek kon delen.  

Was er dan werkelijk niets op te merken? welja, dat het optreden na een drietal nummers lang onderbroken werd voor een pauze was misschien niet direct de beste strategie. Maar verder was dit een meer dan aangenaam concert, zowel visueel als auditief. We maakten een bijzondere ervaring mee, een reis met de flamencojazz van Myrddin als soundtrack.

Wie Myrddin nog live aan het werk wil zien:

15 maart - Swingboerderie, Zarlardinge