Motörhead - Lemmy groet 's morgens de dingen
Ancienne Belgique, Brussel, 10 januari 2009
De supportband van dienst tijdens het Europese luik van Motörheads tour is het sympathieke, Canadese Danko Jones, met de gelijknamige frontman. We zagen dit hoog ontvlambare powertrio eerder dit jaar al aan het werk op Pukkelpop en in de AB zelf. De heren promootten nog steeds hun laatste album ‘Never too loud’, waar ze behalve Invisible ook de titeltrack van speelden.
Danko toonde nog maar eens een geboren entertainer te zijn en hij jutte het publiek op door te refereren aan Motörheads beruchte geluidsmuur: “You want it louder? Wait ‘till Motörhead comes up!”. Lovercall, inclusief de vette baslijn en Danko’s bewijsvoering dat hij over een grote tong beschikt, passeerde nog de revue, alvorens de set af te sluiten met Mountain, inmiddels een klassieker waarin Danko zijn hulde betuigt aan helaas overleden rock-‘n-rollpersoonlijkheden.
Maar dan was het eindelijk de beurt aan de incarnatie zelf van ons favoriete muziekgenre. Lemmy zei meteen waar het op stond en opende stevig met Iron Fist, om vervolgens naadloos over te gaan naar Stay Clean. De set was goed uitgebalanceerd tussen oud en nieuw werk: van hun voorlaatste album kregen we onder meer One Night Stand en Be My Baby te verwerken en de band speelde ook de huidige single Rock On, van hun recente album ‘Motörizer’.
Lemmy vroeg het publiek al snel of ze het graag luider hadden, een oproep waar enthousiast gehoor aan gegeven werd. Na Metropolis, een nummer opgedragen aan de oudjes in de zaal, slaagde Lemmy erin om het publiek tot achteraan in de zitjes te laten rechtstaan en een flink aantal decibels te laten produceren. Het up-tempo Over The Top werd als teken van appreciatie opgedragen aan iedereen.
De gitaar- en drumsolo’s hebben sinds mensenheugenis een vaste stek in een Motörheadset en deze keer was het niet anders: het was dan ook genieten wanneer Mikky Dee de vellen geselde. En na een gedreven uitvoering van Bomber verliet de groep het podium.
De bisset werd even later zachtjes geopend, met de drummer op akoestische gitaar terwijl Lemmy zijn mondharmonica bovenhaalde voor Whorehouse Blues. Het obligate Ace Of Spades werd erdoor gejaagd om vervolgens met Overkill, die andere klassieker, een eindpunt te plaatsen achter het concert.