Moon Duo - Onder de verwachtingen

Trix, Borgerhout, 24 oktober 2012

We hadden niet verwacht dat het druk zou zijn in de Trix, maar dat was buiten de hardrock superformatie Down ( de band rond de zanger van het vroegere Pantera) gerekend. Die stonden namelijk in de grote zaal. Wij kwamen echter voor de psychedelischere gitaarmuziek die die avond in de bar van de Trix stond geprogrammeerd. En daar was het al een stuk kalmer.

De goed gevulde affiche noopte de organisatie ertoe het tijdsschema strak aan te houden en Carlton Melton was de eerste die wij aan het werk zagen. Het onbeholpen gitaarlijntje dat gitarist (en drummer) Andy Duvall in een loopje stak beloofde niet veel goeds maar in een tijdspanne van amper tien minuten werd er langzaam gitaar en synthesizer aan toegevoegd en werd het toch nog iets moois. Tegen hun laatste (derde) nummer voegden ze nog drums toe aan de mix en waren we helemaal overtuigd.

Omar Rodriguez-Lopez van The Mars Volta en At The Drive-In heeft nog drie kleinere broertjes en ze spelen allemaal in een bandje, dat de naam Zechs Marquise draagt. En ze mogen mee in het voorprogramma van Moon Duo tijdens hun Europese tournee, dus ook in Trix mochten ze veertig minuten van hun funky jams komen spelen.

Instrumentale Red Hot Chili Peppers is waarschijnlijk de gemakkelijkste manier om hun muziek te beschrijven. De vele tempowisselingen, de hoekige drumritmes en vooral het aanstekelijke enthousiasme waarmee de vijf bandleden speelden maakten dat het een heel genietbaar concert werd.

Erik “Ripley” Johnson van Moon Duo is jonger dan zijn baard en zijn onverzorgde haar doen uitschijnen. Hij is een gitaarnerd en keek niet in het publiek terwijl hij loos ging op zijn gitaar. Uit verlegenheid, of gewoon omdat hij met moeite het verschil zag tussen een set in zijn thuisstudio of deze op dit Belgische podium.

De ravenzwarte Sanae Yamada deed dan maar haar best om het publiek te behagen en heupwiegde in een spannende leren broek een eind door de set, haar haren van links naar rechtszwiepend terwijl ze de twee noten op haar keyboards vasthield die het nummer vereisten.

We hadden hier meer van verwacht. Het is repititieve muziek, akkoord, maar repititieve muziek hoort je op te zwepen in plaats van te vervelen. De donkere enscenering met video’s van cirkelpatroontjes boeide slechts even en elk nummer mondde uit in dezelfde geluidsbrij. Enkel afsluiter Mazes leek een beetje boeiender dan de rest, met het lange, instrumentale stuk dat doorboomde waar eerdere nummers waren opgehouden.

Misschien hadden ze een slechte dag. Misschien lag het aan de geluidsmix. Op plaat vinden we Moon Duo formidabel. Live, in de Trix, vonden we ze ronduit saai. Herkansing op 7 november in De Kreun in Kortrijk!