Mister & Mississippi - Een geslaagde avond meerstemmige folkpop

N9, Eeklo, 8 december 2013

Er stond ons een mooie avond te wachten in Muziekclub N9. De Nederlandse revelatie van 2013, Mister & Mississippi, kwam er langs en alsof dat nog niet genoeg was hadden de programmatoren er de lokale belofte Mocking Jay aan gekoppeld. Beide bands brengen catchy, meerstemmige folkpop en lijken voor elkaar gemaakt.

Mister & Mississippi - Een geslaagde avond meerstemmige folkpop



Mocking Jay mochten de dans openen en deden dit, zoals verwacht, met verve. Beginnen deed de band met het vorige week gelanceerde nummer Collide. Met deze liveversie liet de band onmiddellijk zien wat ze in hun mars hadden.

De rest van het optreden wisten ze de aandacht gemakkelijk vast te houden. Met prachtige, sobere songs als Tuskugee, The Days en Sister kregen ze de zaal muisstil. Het diepe, maar helder stemgeluid van frontman Tom Verstappen zal daar ook wel voor iets tussen zitten.

In nummers met bredere arrangementen valt vooral het gevoel voor melodie en harmonie van de band op. Goldfish, dat ze enkele weken geleden speelden op Studio Brussel als finalist van De Nieuwe Lichting, ontspringt in een ingetogen euforie. God Only Knows maakte dan weer enorme indruk in zijn bescheidenheid.

Sinds kort heeft de groep ook elektrische drums toegevoegd aan de live-bezetting. Die kreeg hier niet de doorgaans sturende rol, maar zorgde eerder voor subtiele accenten in de songs. Nummers als Do You Wrong en Girl In The War bloeiden daardoor mooi open zonder open te barsten.

De songs van Mocking Jay worden vaak uitgekleed tot het essentiële en de band slaagt erin om warme muziek te brengen. Weinig bands die het less-is-more-principe zo goed meester zijn als zij.

In Nederland verandert zowat alles wat Mister And Mississippi aanraakt meteen in goud. In België loopt het nog niet zo'n vaart, maar de mensen, die erbij waren in de N9, kregen alvast een mooie avond.

Beginnen deed de band met een nieuw nummer. In Shape Shifter kwamen al meteen alle elementen van een herkenbaar Mister & Mississippi-nummer naar voren: melodie, harmonie, brede arrangementen, subtiele lijntjes. Vooral het goedkoop uitziende xylofoontje van zangeres Maxime kreeg een opvallende rol. Een rol die het later in het optreden nog dikwijls zou opeisen.

Six Feet Under maakte vooral indruk door het prachtig sacrale en meerstemmige acapellastuk helemaal op het einde. De band wist trouwens regelmatig te verrassen met een plotse stemmingswisseling bij de outro. Zo barstten in de outro’s van Calm en Follow The Sun de nummers helemaal open en liet de band zich helemaal gaan.

Same Room, Different House klonk uiterst euforisch en potig. Het is bovendien de song met het grootste meezinggehalte uit hun debuut en dat werd dan ook volop uitgespeeld. Voor Bon Vivant kwamen de groepsleden even van achter de microfoon om het walsje helemaal akoestisch en onversterkt te brengen. De band vroeg ons om de ogen te sluiten. Los van het feit dat je je op dat moment even op een dorpsplein in het Zuiden van Frankrijk waande, kon je op dat moment een speld horen vallen in de zaal.

Het allereerste nummer dat ze ooit maakten voor een schoolopdracht, Running, kon uiteraard niet ontbreken. Het liedje kan als een soort visitekaartje gezien worden omdat er veel verschillende kanten aan zitten. Toch krijg je nooit het gevoel dat de song te vol zit.

Ondanks het feit dat er een technisch probleem was met de gitaar bij aanvang van Circulate, heeft het publiek daar weinig of niks van gemerkt. De song begon erg dromerig en werd vakkundig en systematisch opgebouwd tot een eclectische muur van geluid om hem helemaal op het einde weer zachtjes neer te vleien. Pure klasse!

Afsluiten deed de groep met debuutsingle Northern Sky. Ze pakten nog een keer uit met een zachte melodie, een catchy countrylijntje, heerlijke harmonieën en een dijk van een outro.

Het minste dat je kan zeggen is dat Mister & Mississippi met zijn verfrissend geluid een openbaring is in de Nederlandse muziekscene. Het optreden van gisteren was er een dat indruk maakte. Het zal vermoedelijk zo'n avond zijn waarvan je binnen enkele jaren zal kunnen zeggen: “Weet je nog toen in december 2013 in de kleine, gezellige N9 in Eeklo? Wij waren erbij toen!”

8 december 2013
Patrick Blomme