Miss Kittin & The Hacker, Nathan Fake, Joris Voorn - Hard, harder, hardst
Vooruit, Gent, Gentse Feesten, 21 juli 2009
Dag drie van 10 days off was er knal op. Met namen zoals Nathan Fake, Miss Kittin & The Hacker, Ben Klock en Joris Voorn kan je alleen maar succes oogsten. En of het een succes was.
In het Café zorgde Dave Copp voor het iets steviger werk en werd wel gesmaakt door de tien aanwezigen. Het leek ons allemaal iets te vroeg om de benen los te gooien dus besloten we om de kelders van de Vooruit te ontdekken. Thomaz, beter bekend als 'die van Switch' speelde funky tech-house met genoeg power om menig lichaam te doen bewegen. Zijn opbouwende set smaakte naar meer en al gauw werd overgeschakeld naar techno terwijl het volk geleidelijk aan toestroomde.
Thomaz was zonder twijfel de ideale opwarmer voor Ben Klock die hartelijk werd onthaald door de aanwezige feestvierders. Zijn drie uur durende set zette de Bacardi Room in lichterlaaie met intense beats en vurige climaxen.
Door verwarrende programmaveranderingen hadden we ei zo na dé set van de avond misgelopen. Gelukkig (her)kennen we Basic Mountains' bijtende synthintro uit duizend en haastten we ons richting Café waar Mr. Nathan Fake zo echt als maar zijn kan een vol uur te vroeg aan zijn ultrakorte set begint. Fans van Nathan's melodieuzere minimalwerk zijn eraan voor de moeite, want Hard Islands, dat eerder dit jaar op de markt gegooid werd, tekende reeds de blauwdruk van een *** geluid.
Het blijft een vraagteken waarom Brittanië's grootste prijsbeest een miniem uurtje in het Café toebedeeld kreeg, terwijl Ben Kloch enkele verdiepingen lager onverwijld zijn gangen mocht gaan.
Na veel getrek en geduw beklommen we de trappen naar de Ballroom om te genieten van een eigenwijze set van Miss Kittin & The Hacker. Poppy synths en zeemzoete vocals liet ons denken aan de New Beat van vroeger. De eclectische stijl van de Ballroom passte volmaakt bij deze feel-good muziek..
Paul Brtschitsch, een Duitser met Kroatische roots nam daarna samen met Evad het roer over. Brtschitsch presenteerde dansbare eufonische set die hij zelf op uiterst amusante manier opluisterde door als een dolgedraaide sprinkhaan op en neer te wippen. Een welgekomen afwisseling na de zware beats and clicks van zijn voorgangers. Luchtig, funky, dansbaar en
Evad bleef rustiger onder de aandacht van de uitgelaten menigte en verschool zich achter zijn laptop vanwaar hij dreunende, dreigende beats het Café instuurde. Onverstoord deed hij de fundamenten van de Vooruit daveren op hun grondvesten.
Beneden in de balzaal waren Ben Kloc en zijn vijf decks reeds geruime tijd met hetzelfde bezig. Toen Joris Voorn zich liet zien voor de machtswissel, barstte het feest pas goed los. Onze sympathieke Noorderburen stegen zowat buiten zichzelf toen hun technogod een aanslag pleegde op alle aanwezige trommelvliezen. Sirenes loeiden, verscheurende noisekreten vulden de Concertzaal, handen gingen de lucht in. De derde avond 10 days off kreeg met deze Hollander waar ze al heel de avond op gewacht had, beukende beats, allesverterende samples en geestesverruimende ... ehm muziek.
Qua kracht en decibels spande Voorn de kroon, hoewel hij voor zijn producerwerk vaker de kaart van melodieuzere ambient en dub trekt. Gisterenavond in de Vooruit was hij vooral hard, hard, hard. Zo hebben we ze graag.
Lisa Derycke en Karlien Vermeulen