Miñesta - West-Vlamingen heer en meester
Terrein D. Dehaenelaan, Veurne, 24 maart 2009
Het festivalseizoen lijkt weer van start te zijn gegaan. Dat zie je aan het toenemende aantal kleine en grotere festivals die overal te lande de kop opsteken. Eén van deze festivals is Miñesta in Veurne. Met zijn 560 verkochte tickets een stuk kleiner dan Polsslag aan de andere kant van Vlaanderen, maar daarom zeker niet minder gezellig.
Waar het bier rijkelijk vloeit, is er ambiance. Wat op het voetbalplein annex festivalweide dus ook het geval was. Met slechts vijf West-Vlaamse bands en een dj-set op de affiche kon de organisatie niet uitpakken met muzikale hoogvliegers. Al viel dat al bij al best mee. Beginnende bands (en Tomàn als hoofdact) stonden centraal op dit festival. De onnoemelijk vele covers die aan werden gespeeld, waren dan ook tekenend.
Brewed & Bottled, een semi-coverband uit de Polders, had de eer het festival te openen. Hoewel ze dat wel met drie kwartier vertraging deden, stond er voor het podium slechts iets meer volk dan op het podium. Toch hadden de weinige aanwezigen geen ongelijk. Brewed & Bottled maakte de vertraging ruimschoots goed door ruige covers te brengen van Abba (Mama Mia) over Johny Cash (Ring Of Fire) tot zelfs René Froger (Een Eigen Huis). De zeskoppige band bracht ook eigen nummers, doorspekt met de nodige onzin. Het vreemde aan deze set - en aan de volgende trouwens - was dat ook de bisnummers aangekondigd werden. Maar misschien had dat te maken met het feit dat er om die bisnummers niet gevraagd werd.
Iets rustiger ging het er aan toe bij Simon! Excuseer, de winnaar van TMF's “Wanna Sing?” veranderde onlangs zijn naam in No Miss. Hoewel aan deze naamsverandering kan getwijfeld worden, was er met zijn zangtalent helemaal niets mis. De zelfverklaarde singer-songwriter startte zijn set met een cover van Damien Rice’s Amie. Toch werden ook eigen nummers ten berde gebracht in soms wat gebrekkig Engels. Maar de massa - twee man en een paardenkop - leek gelukkig.
De vier mannen van Outskirts, winnaars van Verse Vis 2007, kregen de tent al heel wat voller met eigen nummers als Nuclear Times en Gone. Voor de springgrage tieners voor het podium kon de avond alvast niet meer stuk. Dat gevoel werd nog versterkt met de cover van Everyday I Love You Less And Less van Kaiser Chiefs.
Coverband Crystal Moon was de voorlaatste band. Het vijftal koos met onder andere Vertigo (U2), Zombie (The Cranberries) of Nobody’s Wife (Anouk) voor ijzersterke nummers die het dak van de tent bliezen.
Tomàn, met zijn wortels in de poldergrond van de Westhoek, had de moeilijke taak om met zijn rustige nummers, die invloeden van onder andere Mogwai verraden, na die verbluffend goede coverband te komen. En hoewel deze postrockers reeds op de podia van Pukkelpop en Dour stonden en bulken van het talent, bleef de reactie van het publiek - inmiddels gereduceerd tot een halve tent - toch eerder lauw. De muziek leek niet besteed aan het overwegend jonge publiek. Enkel Deportivo kon op enige herkenning rekenen. Logisch aangezien de band ook veel nieuwe nummers van het album waaraan ze op dit ogenblik werken (maar de naam voor geen geld wilden verklappen), speelde.
Uiteindelijk sloot het festival af met een dj-set van elektro-duo Ricardo Volta & Monsieur Poireau, tot om 3 uur alle feestvierders vriendelijk de deur werden gewezen.
De organisatie kon gelukkig zijn met het verloop van zijn eerste - en hopelijk niet laatste - organisatie, waar de sfeer enorm goed zat. De 560 aanwezigen bleken maar liefst 540 liter bier te hebben verzwolgen. U mag zelf de som maken. Wij zitten nog met de kater.