METZ - Stevig, steviger, stevigst

Ancienne Belgique, Brussel, 12 maart 2013

We kennen allemaal wel het tafereel uit de tekenfilmpjes van de engel en de duivel die je elk op een schouder voor zich proberen te winnen. Iedereen heeft zo'n engel en een duivel, neem het van ons aan. De engel amuseerde zich gisteren rot bij Of Monsters And Men, maar de duivel dreef ons tot een bezoek aan het conert van METZ in een uitverkochte AB-Club. Kwestie van de kerk in het midden te houden.

Eind 2012 schoven wij ‘Metz’ van METZ zonder enige verwachting in de cd-lader. Het was een plaatje dat al even lag te wachten op een recensie. Maar we werden van onze sokken geblazen en grepen amper een halfuur later naar de repeattoets.

Nirvana ten tijde van ‘Bleach’ was de eerste referentie die ons te binnen schoot en nog altijd de referentie, die het meeste hout snijdt na het Canadese drietal live aan het werk te hebben gezien. Wie livebeelden van Nirvana heeft gezien of misschien het geluk heeft gehad om ze aan het werk te zien weet dat het er in het publiek stevig aan toe kon gaan. Niets van dat alles gisteren in de AB Club. Tegen de verwachtingen in. Er werd geluisterd, meegeknikt en hier en daar stond er eentje te headbangen, maar verder dan dat ging het niet. Het zal wel die typische Vlaamse aard zijn.

Even tussendoor: wij waren bijzonder blij dat we oordopjes bij hadden. Onze oren hebben al heel wat meegemaakt en functioneren gelukkig nog naar behoren, maar METZ speelde wel heel erg luid. Tot onze verbazing bleek de overgrote meerderheid dergelijke oordopjes overbodig te vinden. We zeuren misschien, maar wij zouden graag de volgende halve eeuw nog genieten van concerten. Als Mick Jagger mag sterven op het podium, mogen wij het ervoor. Toch?.

Het zou de waarheid geweld aandoen om ons een punkliefhebber te noemen. The Ramones zijn zowat de meest overschatte band aller tijden en van zelfverklaarde jarennegentigpunkers als Green Day (posers), Blink 182 (losers) of Sum 41 (hahaha) krijgen wij het al helemaal op onze heupen. Maar in METZ horen we meer. Wie door de herrie en de noise heen luistert stoot op een collectie(tje) goede songs. Het zijn er nog net geen dozijn en ze duren ook gemiddeld maar drie minuten, maar ze zijn er wel.

Luister bijvoorbeeld eens naar Knife In The Water, de opener. Of naar Sad Pricks, Headache en (het enige nieuwe nummer dat gespeeld werd) The Mule. Het is herrie, maar wel herrie met een melodie.  Na een veertigtal minuten waren alle songs erdoor gejaagd.

Daarna viel het ons op dat we de melodie van de lang uitgesponnen afsluiter Wet Blanket bleven neuriën. Dat bleef zo tot we thuis aankwamen en in tussentijd waren Black Betty (Ram Jam), Go Let It Out (Oasis), Lucy In The Sky With Diamonds (The Beatles) en American Pie (Don McLean) al op onze iPod gepasseerd. Het wil toch iets zeggen.

Er werd trouwens zo heftig gespeeld dat we frontman Alex Edkins na Negative Space, de tweede song, hoorbaar hoorden hijgen, toen hij het woord tot het publiek richtte. En vervolgens een beetje cliché zei dat hij ongelooflijk blij was om in het prachtige Brussel te mogen zijn.

Speelde METZ goed? Jazeker. Zijn ze de nieuwe Nirvana? Dat valt nog af te wachten. Nirvana had About A Girl op ‘Bleach’, een rasecht popnummer. Op ‘Nevermind’ kregen we een gepolijster Nirvana te horen, een geluid dat – van Territorial Pissings tot Something In The Way – veel breder ging dan iemand ten tijde van ‘Bleach’ voor mogelijk had gehouden.

Of METZ ook een ‘Nevermind’ in zich heeft of een eendagsvlieg zal blijken zal de tijd moeten uitwijzen. Feit is dat ze nooit de impact van Nirvana zullen kunnen hebben omdat we nu eenmaal Nirvana al achter ons hebben. Maar ze moeten zich daardoor niet geremd voelen. Als Jake Bugg er is voor de mensen die de jaren zestig nooit bewust hebben kunnen meemaken, dan is METZ er voor diegenen die te jong zijn om Nirvana bewust te hebben meegemaakt.

Voor de snelle lezers onder ons: vanavond (12 maart) speelt METZ nog een keer in de Muziekodroom in Hasselt. En er zijn nog tickets beschikbaar aan de luttele prijs van zeven euro.