Melissa Auf der Maur - Ontstemmig
Muziekodroom, Hasselt, 16 november 2010
Canadese rockster Melissa auf der Maur heeft het bijna allemaal in huis: de elegantie van Kate Bush, de kookiness van PJ Harvey, een basgitaar de Smashing Pumpkins waardig, de badass attitude van Courtney Love, de rode lokken van Tori Amos en de poëzie van Joni Mitchell. Alleen jammer dat haar stem niet van een gelijkaardig kaliber is. Er waren nochtans genoeg andere redenen om te blijven kijken en luisteren naar haar multimediale set in de Hasseltse Muziekodroom. Vraagt u maar na bij het voornamelijk mannelijke rockerspubliek, dat voor de gelegenheid op een stormachtige novemberavond uit hun hol was gekropen.
De fans werden immers getrakteerd op een bijna twee uur durende show. Na een gesmaakt optreden van Britse artrockers Birdpen zette Auf der Maur de toon met haar ‘Out Of Our Minds’-film, waarin ze, verkleed als heks, allerhande “sprookjes” beleeft. Dezelfde sfeer werd opgeroepen met de vurige en ‘haunting’ visuals tijdens de show, die het geheel een erg gothic tintje gaven. Het paste bij de muziek, maar was wel de houdbaarheidsdatum al gepasseerd.
Ondanks de prille leeftijd van de nieuwgevormde supportband (ze speelden nog maar zeven dagen samen), zat het geluid heel goed. Het resultaat was puike, ouderwetse gitaarrock, van begin tot eind. Geen elektronische franjes of experimenten voor deze dame: trouw aan haar grungerockroots brengt ze nog steeds rechttoe rechtaan rock. Zowaar een gedurfde keuze vandaag de dag. Helaas hoort bij rauwe gitaren ook een stem die ver genoeg ‘draagt’ en die was de hele show afwezig.
Van bij het begin - onder andere bij Foggy Notion - en het voor de gelegenheid zowel in het Frans-als in het Engels gezongen Taste You (Auf der Maur berispte onze politieke situatie, die ze vergeleek met die van Canada) was het contrast tussen de kracht van de muziek en de ijle, haast verdrinkende meisjesstem te groot.
De volgende nummers toonden dat dit geen technisch probleem of medische aandoening was, maar gewoon een zwakte in haar liveset, al haar headbangen en rockchickattitude ten spijt.
Midden in de show bracht ze het duet Father’s Grave met haar idool Glenn Danzig (op tape), de beruchte vader van de horrorpunk (van onder andere The Misfits), wat het begin inluidde van een intenser, donkerder deel van de show. Deze had als hoogtepunt de single Out Of Our Minds, waarin Auf der Maur leek op te gaan in vlammen, terwijl ze overtuigend “Come sit by my fire” keelde.
Als afsluiter kwam Auf der Maur nog enkele keren terug, met onder andere het erg gothic geladen en langgerekte Meet Me On The Dark Side, waarmee ze net op tijd afscheid nam.
Melissa Auf der Maur bewees zichzelf reeds met haar sterke debuut ‘Auf der Maur’ (2004), en leverde ook dit keer een beklijvend album af, goed omringd door grootheden als Chris Goss (Queens of the Stone Age) en Mike Frazer (Franz Ferdinand, AC/DC). Helaas lijkt haar stem live niet meteen opgewassen tegen de stevige rock die ze brengt, hetgeen natuurlijk niet wegneemt dat Auf der Maur nog steeds een getalenteerde bassiste, performer en songwriter is.