Meadows In The Mountains - Op zoek naar nieuwe waarden en normen

Meadows In The Mountains, 6 juni 2019 - 10 juni 2019

Wij trokken naar de Bulgaarse bergen voor de negende editie van Meadows In The Mountains, een uniek festival vol muziek, workshops, lezingen, activiteiten en andere aangename verrassingen.

Wie kijkt naar de affiches van de afgelopen edities van het Bulgaarse festival Meadows In The Mountains, treft geen grote namen of publiekstrekkers. Desondanks blijft het aantal bezoekers jaar na jaar groeien. Zeker bij de Britten is het stilaan een vaste waarde aan het worden. De reden daarachter? Simpliciteit.

Het festival wil ervoor zorgen dat elke bezoeker zich amuseert en weet dat het daar geen grote artiesten voor nodig heeft. Een slimme line-up van getalenteerde, te ontdekken artiesten, aangevuld met interessante nevenactiviteiten en animatie en – bovenal – de betoverende natuurlijke setting volstaat. Meadows In The Mountains tilt hedonisme naar een totaal ander niveau. En dat is wat het festival zo geliefd maakt bij de bezoekers.

Muziek

Te beginnen bij de muziek. De bekendste naam was waarschijnlijk KOKOROKO, de Afrobeatsensatie die momenteel de wereld verovert. Rond zonsondergang waren ze te zien op de mainstage, waar ze een prachtige en intieme show gaven. Nummers als Abusey Junction en Colonial Mentality deden het goed, maar de keet in lichterlaaie zetten lukte vooral met het aanstekelijke Uman. Hoe kan het ook anders, met die funky saxofoon, die zwoele vocalen en die intense percussie?

Ook op de mainstage troffen we Salteli, een vijfkoppige jazzband uit Londen. Een intense luisterervaring: Robert Smith en zijn mijmerende songteksten werden perfect uitgebalanceerd door Rosetta’s pulserende grooves en Todd Speakmans' dreunende ritmes. Toch was het vooral Amy die de show stal met haar bedachtzame poëzie. “Everybody wants me to be the kind of free that has limitations, you see / Censorship has no place in my body”, sprak ze bij aanvang van het nummer Tarrot. Een zin die nog lang bij ons bleef nazinderen, omdat het zo’n perfecte weerspiegeling van onze samenleving is, maar ook omdat ze dat net bracht op Meadows In The Mountains, één van de weinige plaatsen waar je echt jezelf kan zijn, zonder enige vorm van censuur.

Naast de mainstage viel er natuurlijk nog veel meer te ontdekken. De Wood Stage, verscholen in de schaduw van de torenhoge bomen in een uithoek van het festivalterrein, schoof veelal trance- en technodj’s naar voren, die je betoverden met donkere melodieën en melancholische ritmes. Een van de hoogtepunten daar was Andrew James Gustav, die een experimentele en tegelijk dansbare set speelde. Ook Maxi Storrs wist het feest op gang te houden met ruige, hier en daar oosters geïnspireerde nummers. Ideaal om de middernachtdip te overwinnen.

Bij de altijd overvolle Prosecco Pines Stage kon je dan weer terecht voor uitbundige, ietwat meer toegankelijke disco en house. Vooral Julieta Intergalactica, een Bulgaars talent, bleef ons bij. Naadloos mixte ze de beste discoklassiekers met oldschool hiphop en wat steviger materiaal (Hoorden we daar een glitchhop-achtige remix van Q-Tip’s Breathe And Stop?). Ramsey Hercules pakte dan weer uit met meer soulful discomateriaal; van klassiekers als The Jacksons en Kool & The Gang tot halve reggaenummers.

En dan was er natuurlijk nog Sunrise Stage, waar bijna iedereen zich rond 5 uur ’s nachts verzamelde om al dansend de zonsopgang te bewonderen. Gek, zegt u? Helemaal niet, want de zonsopgang was misschien wel dé troef van Meadows In The Mountains. Nooit eerder ervaarden we een gelukzaliger moment dan toen de zon er, vergezeld door betoverende muziek van o.m. Bruno Schmidt en Solar, langzaam boven de mistige wolken verscheen. Enkele duizenden mensen de zon tegemoet zien dansen op die mistige bergen, het is een onbeschrijfelijke en vooral onvergetelijke scène.

Eén met de natuur

Maar we zouden het festival tekort doen als we enkel over de artiesten zouden praten. Meadows In The Mountains is namelijk een totaalbeleving, waarbij het één het ander ondersteunt en aanvult. Eén van de belangrijkste aspecten, die het festival zo feeëriek maakt, is ongetwijfeld de omgeving en het landschap. Dan bedoelen we meer dan enkel de prachtige zonsopgang en de mistige bergen.

Het o zo groene gebied wordt namelijk aangevuld met adembenemende houten sculpturen en constructies (zoals The Hive en The Dragon), die de festivalsite een ruw en betoverend karakter geven. Ook het ontbreken van lelijke Herashekken (alles is natuurlijk afgebakend met struiken of bomen) en Dixi toiletten (lang leven de houten cabines!) doen je bijna vergeten dat je op een festival bent.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat je je meteen na aankomst verbonden voelt met de natuur. Dat gevoel wordt enkel versterkt door de talrijke activiteiten en workshops (zoals Yoga, World Peace Meditation & Ceremony, Massages, Reveal Yourself) die worden aangeboden. Bovendien zijn alle producten, die je op de Mountain Market Place kan kopen, ook nog eens natuurlijk en/of handgemaakt. Fantastisch, toch?

Visie

Dat het festival dus nauw in verbinding wil staan met de natuur, is dus overduidelijk. Maar daarnaast zijn ze ook nog eens écht ecologisch. En dan bedoelen we niet ecologisch zoals in België, waar herbruikbare plastieken bekers worden gebruikt die uiteindelijk toch op de grond of in de vuilbak belanden. Meadows In The Mountains is honderd procent plasticvrij. Als je iets wil drinken, word je geacht zelf een tas, flacon of drinkbus mee te brengen. Die zijn op voorhand te koop in het dorp, maar evenzeer op het festival voor de vergeetachtigen onder ons. En het werkt! Elke Meadower loopt rond met een bengelende tas of flacon vastgegespt aan de heup.

Daarnaast composteren ze zelf alle voedseloverschotten en uitwerpselen, zijn ze voortrekker van een boomplantproject (crowdsurfing!) en moedigen ze de bezoekers aan om zo ecologisch mogelijk naar het festival te reizen (#trainnotplane). De eerste tien mensen, die een treintraject boekten in plaats van een vlucht, kregen het toegangsticket zelfs helemaal gratis! We betwijfelen of er een festival is dat nog nauwer bij de natuur staat dan Meadows In The Mountains.

Bij Meadows In The Mountains zijn plezier en genot dus het allerhoogste goed, en dat in alle opzichten. Van het voorzien van uitgebreide, goede muziek tot het stimuleren van milieu- en zelfbewustzijn: elke Meadower moet gelukkig én bedachtzaam zijn. Het is dan ook meer dan een festival, het is een gemeenschap, een stam. Eentje waar liefde voor mens, muziek en natuur centraal staan. Thank you for everything!