Mark Ronson & The Business Intl - Britse humor en verveling

Ancienne Belgique, Brussel, 19 november 2010

Samenwerkingen met onder andere Lily Allen, Jay-Z, Robbie Williams en Amy Winehouse leverden Mark Ronson al enige naambekendheid op, maar met The Business International beleeft hij pas een serieuze carrièreboost. Op woensdag 17 november betrad de Londense producer het podium van Ancienne Belgique. Ronson ruilde zijn bruine haardos in voor een geheel blonde eightiescoupe à la David Bowie, zette met enkele metalen synthesizers een flashy symmetrisch showpodium op en slaagde er bovendien nog eens in een tiental muzikanten mee het podium op te krijgen, waaronder de controversiële Boy George. Een combinatie van feestelijke hoogstanden, enkele muzikale dipjes en een aanstekelijke Britse humor.

Mark Ronson & The Business Intl - Britse humor en verveling



Vooraleer we kennis maakten met The Business International, werd Theophilus London op het podium gedropt, iemand die met vele sterallures zijn mankementen probeerde te dekken, maar ons uiteindelijk niet kon bekoren. Zingen was een flop, rappen lukte nog net niet vlot genoeg, kortom: monotonie ten top. Ook werd ons vreemd vermoeden bevestigd: hiphopmeester dj Lefto hield de toch nog pompende beats onder controle achter de draaitafel. Van een niveaukloof gesproken... Lichten uit dus en ‘come with mister business right now!’

Het instrumentale Circuit Breaker warmde ons op voor een veelbelovend soul/funk/hiphoptalent genaamd Spank Rock, een kruisbestuiving van een jonge Ray Charles, Pharrel Williams en de lichamelijke flexibiliteit van Steve Urkel. Tijdens Lose It en Sweet Talk kreeg hij dan ook met één vingerknip en heupbeweging het hele publiek mee. Sfeer gegarandeerd, maar muzikaal mochten we nooit meer verwachten dan een reproductie van de populaire albumtracks. Doch, geslaagd.

Verder wekte ook ex-Pipette Rose Elinor Dougall verrassende blikken op. Buiten enkele aandachtstrekkende glitters op haar truitje, bleef ze een onopvallende schim op de scene. Lily Allen vervangen tijdens Oh My God - Kaiser Chiefs - was iets te hoog gegrepen, maar met haar warme backings tijdens The Night Last Night deed ze menige harten smelten. Daarentegen zette MNDR - Yeah Yeah Yeahs - tijdens Fade to Black met enkele scheve tonen een domper op haar even sexy imago.

Het bijhorende dj-probeersel van Mr. Ronson himself, wissen we hierbij graag uit ons geheugen. De mix van Pon Di Floor, Just Can’t Get Enough en Rio categoriseren we liever onder 'Britse humor'... Hitwonders als Bang Bang Bang, You Gave Me Nothing en Valerie maakten deze dieptepunten natuurlijk meer dan goed. Ook de luttele zanglijnen van Boy George tijdens Somebody To Love zorgden voor meer dan wat commotie in de zaal.

Toch blijft het duidelijk dat als je enkel luistert naar Mark Ronson And The Business Intl, de verveling gaat toeslaan. De boodschap samengevat: watch, enjoy and learn.

19 november 2010
Mieke Meskens