Mark Lanegan - An acoustic perfomance - Grote vriendelijke reus

Ancienne Belgique, Brussel, 8 mei 2010

We zagen Mark Lanegan al in tal van verschillende gedaantes: met Screaming Trees, in Queens of The Stone Age, met zijn Mark Lanegan band, met Soulsavers, met Isobel Campbell, met Greg Dulli, akoestisch of als The Gutter Twins... . In al die verscheidenheid is er één constante en dat is kwaliteit. Op Lanegan kun je rekenen, als op een oude vriend. Zijn stem staat er, zijn songs ook. Het enige risico dat je loopt is dat hij na een kwartiertje terug in de coulissen verdwijnt of dat hij geen zin heeft in bissen. Dat is in de AB gelukkig niet het geval.

When Your Number Isn't Up heeft zich al bewezen als opener van 'Bubblegum' en blijkt ook prima om de concertavond mee te beginnen. Lanegans indrukwekkende basstem nagelt je aan de grond en doet je vergeten waar je bent. Greg Dulli verkondigde onlangs dat Lanegans stem enorm verbeterd is sinds hij gestopt is met roken, maar dat de impact werkelijk zo groot is had niemand kunnen vermoeden.

De zanger klinkt zuiverder, gevarieerder en subtieler dan ooit. Ook het 'Field Songs'-trio One Way Street, No Easy Action en Miracle en een heerlijk minimalistisch Little Willie John overtuigen. Het geluid in de AB – heel zachtjes, maar perfect in balans – doet Lanegan helemaal tot zijn recht komen.

Mark Lanegan heeft een patent op geslaagde covers. Op zijn coveralbum 'I'll Take Care of You' doet hij exact wat hij in de titel belooft. Shiloh Town van Tim Hardin is een eerste geslaagde cover van de avond. Wat later zouden uit datzelfde album On Jesus' Program (van soulman Overton Vertis Wright) en Shanty Man's Life (van Steven Harrison Paulus) volgen.

De zanger heeft echter ook nog een dromerige verrassing voor ons in petto en die verrassing heet Julia Dream, een b-kantje van Pink Floyd uit 1968. Ook de slow motion versie van Misirlou (of Miserlou, als u Dick Dale volgt) tijdens de bissen doet ons hart sneller slaan.

Als we u zeggen dat er voor de rest vooral uit de klassieker 'Bubblegum' en uit het magistrale 'Whiskey for the Holy Ghost' wordt gevist, begrijpt u dat er weinig mis kan gaan.

Het publiek denkt er net zo over en roept de zanger op het einde terug voor een spectaculaire bis, met onder andere Screaming Trees song Traveler en Queens nummer Hangin' Tree. Uiteindelijk – als de zaallichten al aan zijn en de helft van het publiek al op weg naar buiten is – komt er zelfs een voor Lanegan zeldzame tweede toegift. Even lijkt hij er plezier in te hebben. Dat hadden wij alleszins ook.