Marianne Faithfull, Joe Jackson, Kartasan - Kippenvel

Bijloke, Gent, Gentse Feesten, 19 juli 2009

Gent Jazz wil vooral kwaliteit en afwisseling brengen, en dat uit zich ook in de sterke affiche. Zaterdagavond stonden Kartasan, Joe Jackson en Marianne Faithfull op het programma. Geen regelrechte jazz voor de puristen, wel hoogstaande pop/rock met soms een jazzy kantje. Wij zagen dat het goed was.

Kartasan is een veelbelovende jonge band rond Jan Vandecasteele. Versterkt met een trio koperblazers brachten ze alles van stevige poprock tot stripclubjazz, mét de nodige humor en voldoende kunst en kunde. Doordachte songs, pretentieloos gebracht door onderlegde muzikanten: dit was meer dan een eersteklasse voorprogramma. In de gaten houden, dit groepje.

Joe Jackson tilde de muziek nog tot een hoger plan. Hij opende solo met Home Town en greep ons al meteen bij ons nekvel. Versterkt met bas en drums volgde onmiddellijk Steppin' Out. Jackson had er duidelijk zin in, en dat uitte zich zowel vocaal als muzikaal. Fools in Love hield ergens het midden tussen Argentinië, Arabië en Detroit. Het ging naadloos over in For Your Love, en de band bewees zijn kunnen.

Jackson wisselde vlot ballads en stampers af en het publiek genoot. Het bitterzoete Solo (So Low) kreeg terecht een lang applaus, en de "hits" Be My Number Two en Is She Really Going Out With Him konden ook op de nodige bijval rekenen. Er zaten geen scherpe kantjes aan dit optreden, maar het was gewoon erg mooi en beklijvend.

Marianne Faithfull pakte het wat uitgebreider aan, met een zevenkoppige band. Even meenden wij een stropke rond haar nek te zien, maar het bleek een lang gouden sieraad. Faithfull kwam haar album 'Easy Come, Easy Go' voorstellen, een plaat met covers, al zouden we beter van "interpretaties" spreken.

Faithfull wist haar gehavende stem ook live prachtig te passen in songs als Down From Dover of Solitude. Ook haar eigen hits (Broken English, The Ballad of Lucy Jordan en As Tears Go By) kregen een facelift, al maakte dat die nummers niet noodzakelijk sterker.

Eigenlijk hadden we dit optreden liever in een zaal gezien dan op een festival, niet alleen tijdens luisterliedjes als Randy Newmans In Germany Before The War, maar ook bij rockers als Salvation (van Black Rebel Motorcycle Club). In de festivalsfeer ging er toch af en toe wat verloren van die fijne muziek. Dit was vooral een luisteroptreden zonder veel spektakel.

Faithfull bedankte uitgebreid het publiek en gaf een zeer exclusieve toegift: samen met "friend" Joe Jackson bracht ze Don't Forget Me, en met dat slaapliedje in het achterhoofd zochten heel wat tevreden muziekliefhebbers hun bed op na een zeer geslaagde avond.