Maria Iskariot, Eosine - Elena - Helena : 1-1 (na strafschoppen)

Entrepot Arlon, 30 januari 2025

In de week van de Belgische muziek sparen we ons geen moeite en trokken we donderdagavond naar Arlon voor een taalgrensloze double bill met twee rijzende sterren aan het vaderlandse rockfirmament.

Maria Iskariot won vorig jaar Humo's Rock Rally, toch een toonaangevende talentenjacht in Vlaanderen, Eosine won twee jaar eerder Court-Circuit, het equivalent in Franstalig België. De organisatie achter Court-Circuit viert deze week onder de noemer 'Tournée Générale' de diversiteit in ons landje door groepen van beide kanten van de taalgrens op een podium te zetten. In l'Entrepot, een bescheiden maar erg fijne zaal achter het station van Arlon, mochten dus Maria Iskariot en Eosine elk een uurtje hun kleuren komen verdedigen.

Eosine - dat sinds hun passage als support voor de zwanenzang van BRNS niet meer van onze radar verdween - nam dat van die kleuren verdedigen wel erg letterlijk. De vier bandleden gingen, van kop tot teen in wit gekleed, als levende projectieschermen een gevecht aan met de kleurrijke psychedelische beelden die een concert lang op hen afgevuurd werden. Het was niet het enige visuele aandachtstrekkertje... In die categorie ging de hoofdprijs volmondig naar frontdame Elena Lacroix, die alle aandacht naar haar kleine gestalte zoog, om die dan bikkelhard terug uit haar lijf te schreeuwen en te kronkelen. De sound van Eosine dreef in shoegaze en dreampop, maar haar podiumkapriolen stuwden het viertal naar noisy hoogtes (en de decibelmeter voorbij de 105...).

De ep 'Liminal', die vorig jaar verscheen, vormde de ruggengraat van de eerste helft van het optreden. In de tweede helft voelde je hoe de band evolueert en zijn grenzen verder verkent richting een volgende plaat. Niet wars van enige theatraliteit, verdween Lacroix tijdens Incantation even in de coulissen om haar drie jongens vrij spel te geven, om vervolgens al even theatraal weer op te komen en zonder microfoon vooraan op het podium de song naar het einde te schreeuwen. Ter inleiding van de introspectieve en biografische afsluiter No Horses, vertelde ze over emotionele zoektochten die haar rijpende jeugd ontsierden, waarna de song ontaardde in een mantra-eque herhaald "I am lost and found", waarbij die woorden al even hypnotiserend op de backdrop flitsten. Het was voor band en publiek toch even naar adem happen nadat de laatste noot weggesmeuld was.

We vernamen nog dat Lacroix binnenkort naar Gent verhuist... Als je weet dat de andere bandleden in respectievelijk Brussel, Luik en Eupen wonen, dan mag je gerust stellen dat - verspreid over alle gewesten en gemeenschappen - Eosine misschien wel de meest Belgische band ooit is. Laten we hen een nieuw volkslied schrijven?

Die patriottische opdracht geven we best niet aan het jonge geweld van Maria Iskariot. Ze zingen in het Nederlands en deden hun best om in Arlon Franse bindteksten ten berde te brengen, toch zien we hun verraderlijk onbevlekte ontvangenis nog geen nationale hymne spuien. De sick mind die op pornosites op zoek zou willen gaan naar een orgie van Nirvana met De Kreuners, die raden we aan als zoekterm "Maria Iskariot" te proberen... Toen de meiden bananen en appels uit de backstage aan het publiek aanboden, moesten we overigens spontaan denken aan Cobain die in de Vooruit sandwiches uitdeelde en Courtney Love die met een kom muesli tevoorschijn kwam.

Maria Iskariot bewees dat muziek universeel is, want hoewel de zaal geen snars van hun teksten begreep (ook wij hadden het niet makkelijk om zinnen in onze moedertaal uit de overstuurse stem van brulboei Helena Cazaerck te vissen...), werd Gorki-cover Dat Vind Ik Lekker uitbundig meegescandeerd. Dat Cazaerck intussen de zaal was ingesprongen en haar microfoon tegen de lippen van het publiek propte, hielp natuurlijk wel. Terwijl dat publiek nog wat afwachtte, zette de zangeres dan maar een eenpersoonsmoshpit in tijdens Tijm (inderdaad, een soort cover van Tame van de Pixies). Met Leugenaar - aangekondigd als de nieuwe single - kwam er stilaan meer animo in de zaal, en won Maria Iskariot ook in deze uithoek van het land nieuwe zieltjes.

Terwijl aan de merchtafel wat exemplaren van hun 10"-plaatje 'EN/EN' van eigenaar wisselden, vertelden de Rock Rally-laureaten dat ze zich super geamuseerd hadden. Het hele land doorkruisen om voor een halfvolle zaal wat onbegrijpelijk te staan krijsen en trommelvliezen kapot te rammelen, rock and roll will never die...
 
Eosine speelt binnenkort nog in Diksmuide (4AD, 1 februari), Antwerpen (We Are Open, Trix, 8 februari) en Dendermonde (met Customs, 21 februari). Ze wippen ook een aantal keer over de grens voor shows in Tilburg (5 februari), Geleen (15 maart) en Den Haag (21 maart).

Maria Iskariot raast nog langs Deinze (1 februari), Antwerpen (We Are Open, Trix, 7 februari), Tielt (1 maart), De Zwerver in Leffinge (7 maart), N9 in Eeklo (8 maart), Den Trap in Kortrijk (22 maart), Cafe Cafe in Hasselt (27 maart), Dendermonde (28 maart), Gladiolen in -tja- Olen (6 juni) en Rock Herk (18 juli).