Marble Sounds - De ongepolijste diamant van de Belpop

N9, Eeklo, 21 oktober 2013

Marble Sounds, de groep rond Pieter Van Dessel, mocht zaterdag het podium van Muziekclub N9 op. Van deze ruwe parel van de Belpop zou je verwachten dat het kot te klein zou zijn, maar dat viel wel eventjes tegen. Voor een kleine honderd man gaven ze toch het beste van zichzelf en wij namen dat in dank aan.

Beginnen deden ze zeer sober en kaal met The Silent Song. Pas bij The Time To Sleep ging de volumeknop op tien en kregen de grootse, weidse gitaarpartijen een eerste keer de vrije loop.

In het wondermooie Photographs viel de gelaagdheid in zang en begeleiding erg op. Verschillende melodielijnen en harmonieuze samenzang kwamen samen tot iets extreem moois. Na het einde toe haalde Van Dessel zeer stevig uit en viel op dat zijn zachte, hese stem alleen maar beperkt lijkt, maar dat absoluut niet is.

My Friend is vooral bekend als "het nummer met die sample van Guided By Voices", maar was live veel meer dan dat. De song vatte eerder als een walsje aan tot de ritmesectie de boel overnam, op een lint trok en op sublieme wijze liet exploderen.

Na het neerslachtige Ship In The Sand, onze favoriete cover van ons favoriet Sophia-nummer, vond Van Dessel het tijd voor een vrolijk liedje. Dat nummer kwam er in de vorm van een zinderende en aanstekelijke versie van Dance Clarence Dance.

Bij gebrek aan een vrouwelijke zangeres nam Pieter Van Dessel de zang in Sky High voor zijn rekening. Naar ons aanvoelen leed de song daar absoluut niet onder. We durven zelfs het tegendeel beweren. De song werd bovendien nog versterkt door de ijzingwekkende stilte die de groep halverwege het nummer liet vallen. Je kon op dat moment een speld horen vallen in de N9.

Met Bette Davis Eyes bracht de groep zijn tweede cover van de avond. De groep gaf zijn eigen draai aan deze Kim Carnes-song. Dit resulteerde in een stevig en rockend geluid.

Een song die dan weer erg melodisch en zacht begon was Never Lost, Never Won. Naar het einde toe werd er een ongelofelijke wall of sound opgetrokken waar Van Dessel dan megafoonsgewijs tegenin ging.

Net als op hun tweede plaat was Evenings ook nu het laatste nummer van de set. De groep nam nog even gas terug en ging voluit voor de mooie melodie, breekbaarheid en dromerige zang.

In de bisronde viste de groep met het pure en ingetogen If You Stay Then I Can’t Go een nummer op uit hun in 2008 verschenen ep. De song was recht op het hart gemikt en raak geschoten.

Uiteraard kon hun vier-miljoen-views-op-YouTube-song niet ontbreken. Good Occassions stond ook live als een huis en de heren bewezen dat al die views geheel terecht waren.

We zagen in Muziekclub N9 een band in topvorm. De geluidsman van de club was vooraf al onder de indruk van wat hij gehoord had tijdens de soundcheck en live bevestigden ze alleen maar. Andersom was de groep ook zeer lyrisch over de ontvangst, de behandeling en het eten in de N9. Marble Sounds is nog steeds een ongepolijste diamant die nu eens fragiel, dan weer rockend, maar vooral constant ijzersterk klinkt. We zijn nog steeds in blijde verwachting van die logische doorbraak…