Marble Sounds - Blink blink

Muziekcentrum TRIX, 7 april 2013

De tweede plaat van Marble Sounds was al reden genoeg om de band nog eens aan het werk te gaan zien. Want ook daarop staan weer enkele pareltjes. En wij willen die dan uiteraard zien schitteren. In Muziekcentrum TRIX bijvoorbeeld.

Thijs Kuijken mocht vooraf met zijn band I Am Oak zijn talent tentoonspreiden. Hij ziet er een beetje uit als een computernerd inclusief bril, maar hij heeft het ambacht van liedjesschrijver wel degelijk onder de knie. Dat bleek onder meer uit krachtige afsluiter Palpable of uit het eenvoudige, maar geslaagde Cluster, waarvoor hij zijn akoestische gitaar voor het eerst bovenhaalde. Kort maar mooi optreden.

Marble Sounds zag het duidelijk groot voor hun releaseconcert. Niet alleen gaf de hele band present, er was ook plaats geruimd voor koper en voor zangeres Aino Vehmasto, wiens stem onder meer werd ingeroepen voor het onvermijdelijke Sky High.

Gianni Marzo's banjo zette de trein op de rails. En met het trio The Summer Of The Sun, No One Ever Gave Us The Right (dat pas na een respectvolle pauze het applaus kreeg dat het verdiende) en Photographs zat de sfeer vanaf de eerste noot al meteen goed. De blazers zorgden voor een extra gevuld geluid bij de opener, maar ook zonder die extra’s bleek de band bijzonder goed op dreef.

Het spreekt vanzelf dat er ook ruimte werd gelaten voor ouder werk. My Friend kreeg een “koperen laagje” om later uit zijn keurslijf te barsten en ook A New Breeze en Good Occasions, met die prachtig hoge stem van zanger-gitarist Pieter Van Dessel, kwamen aan bod.

Maar wij noteerden toch twee recente nummers als hoogtepunten. Dance Clarence Dance sneed ons de adem af en het wat atypische Never Lost Never Won zorgde voor venijnige prikken met een wild solerende Marzo en Van Dessel aan de megafoon.

Uiteindelijk werd de set afgesloten, net als op de plaat, met een mooi Evenings, waarvoor nog een keer alle middelen werden ingezet. Vehmasto op achtergrondzang gaf het nummer meer cachet en de blazers voorzagen het liedje van een werkelijk schitterend orgelpunt.

Datzelfde koperwerk gaf eerste bisnummer Leave A Light On de nodige meerwaarde en had de piano van Van Dessel misschien zelfs overbodig gemaakt. Uiteindelijk kwam er een einde aan een mooi optreden met het op herkenningsapplaus verwelkomde The Time To Sleep.

En of Marble Sounds de nieuwe nummers liet blinken! In die mate zelfs dat wij even nodig hadden om aan de duisternis te wennen eens we Trix hadden verlaten.