Madness - Skantastisch
Vorst Nationaal, Brussel, 10 januari 2009
Madness heeft na lange tijd van gewijde stilte en sporadische herlevingen de laatste jaren de draad weer opgepikt. Hun fanbasis is ondertussen wellicht groter dan in hun hoogdagen in de jaren tachtig. Zodoende stonden zij voor de eerste keer voor een zeer goed gevuld en laaiend enthousiast Vorst Nationaal.

Moon Invaders warmde het publiek in stijl op. Kostuums, hoedjes, een uitgebreide bezetting met blazers, catchy uptempo songs en een pompende bas, daar draait ska immers allemaal om. Met hun pretentieloze en geslaagde kruising tussen James Brown en Bob Marley kwam het eerste meeklapmoment al heel vroeg op de avond. "Pas mal pour un lundi" grapte de zanger, en wij dachten van zijn groep hetzelfde.
Madness liet het publiek even wachten, maar de barstensvolle parterre sprong al duchtig mee van bij de eerste noten van de Britse groep. Hun zonnebrillen, kostuums, lakschoenen en quasi-nonchalante podiumhouding zijn ondertussen al uitentreuren geïmiteerd door pretorkestjes allerhande. Even flitsten flarden Swingpaleis voor ons geestesoog maar dergeljke traumatische ervaringen werden snel vergeten. Madness blijft the real thing.
Embarrassment stond al vroeg op de setlist, maar daarna lieten de hits op zich wachten. Daarom niet getreurd, ook de minder populaire nummers hielden de aandacht meer dan vast. De beweeglijke show van de tienkoppige band zorgde voor visueel en muzikaal spektakel op het podium. Het tempo mocht vaak verschroeiend de hoogte in tot groot jolijt van de deinende menigte. Ook muzikaal zat het snor, met de accuraatheid en de nuanceloosheid die het genre vereist.
Die menigte zong als een man de trage intro van My Girl mee, en daarna mocht het dak van de zaal met de grootste hits. Bij Wings of a Dove was het meebrullen geblazen. De oudere jongeren vulden elk mogelijk gangpad om in de mate van hun fysieke capabiliteiten mee te swingen op Baggy Trousers en Our House. It Must Be Love bewoog ons ei zo na tot tranen. Het verbaasde ons niks dat One Step Beyond gespaard bleef tot de tweede bisronde, waarna met Madness het doek viel.
Ska is de quantumfysica der muziek: je speelt een noot voluit of je speelt 'm niet, en niks daartussen. Je blaast de zaal omver of je speelt niet. Madness deed overtuigend het eerste. Wij vergaten anderhalf uur welke dag van de week het was. Pas mal pour un lundi.