Maanrock 2023 - Vrijdag - fotoreportage

Festivalterrein Maanrock , 25 augustus 2023 - 27 augustus 2023

Het (nog steeds) gratis stadsfestival Maanrock beleefde afgelopen weekend in Mechelen de zesentwintigste editie. Ook dit jaar kon er op verschillende locaties in de binnenstad genoten worden van zowel culinair (in de Smaakstraat) als muzikaal lekkers.

 

Op de openingsavond sloegen we onze tent op aan het Groot Podium op de Mechelse Grote Markt, waar de winnaar van de Maanrockrally van 2022 de avond mocht openen. Bullets., het solo-project van Dries De Vos uit het niet zo verre Sint-Katelijne-Waver, speelde er dus quasi een thuismatch. Hij veroverde vorig jaar de harten van het publiek met alternatieve hiphop met elementen uit indierock, new wave en emo. Een schare trouwe fans bracht de nodige sfeer aan het begin van deze avond die, zoals wel vaker deze zomer, niet gespaard bleef van de nodige regendruppels. Eigen nummers als Save Something  en Apple Tree werden mooi aangevuld met een uitgebeende versie van Soms Vraagt Een Mens Zich Af van nationale trots Gorki. Daarna was het tijd voor “vijf minuten gewoon dansen, zou ik zeggen”, met nieuwste single D4ncing In My BFD!. Afsluiter Bloodstains zette nadien de kroon op het werk.

Wat volgde was misschien wel het uitbundigste en meest opzwepende optreden van Maanrock 2023. Vorig jaar stond ze nog op het kleine MOES-podium, deze editie nam de Brusselse Chibi Ichigo, geboren als Sabina Nurijeva, met haar kleurrijke bende stormenderwijs bezit van de mainstage. We hoorden stevig vettige ebm-beats met in-your-face teksten in songs als GRACHT, Waar Kom Je Vandaan? en ZWEEF. In Paranoia hoorden we dan weer Praga Khan langskomen, wat ons geen slechte referentie lijkt. Wie zich liet meezuigen in dat unieke universum, kwam er aan het eind van de show met een brede glimlach terug uit. Nog even snel de zeepbellen uit de ogen wrijven om te bekomen van deze wervelwind.

Maar ook gitaren bestaan (gelukkig) nog. Wie beter dan Admiral Freebee om ons dit te laten weten. Tom Van Laere en de zijnen lieten er geen gras over groeien en grepen de aanwezigen direct bij de kraag in een masterclass gierende gitaren. Hier en daar kregen de songs een ferme geut funk en blues, niet in het minst door de inbreng van toetsenist Senne Guns. Met een catalogus aan songs als die van de Admiraal is het moeilijk om favorieten te kiezen, maar allez: Nothing Else To Do, Einstein Brain, Bad Year For Rock ‘n’ Roll en het obligate, maar desalniettemin razende Oh Darkness. Always On The Run kreeg de al eerder vernoemde funky treatment en Rags ’N Run kreeg de Grote Markt helemaal stil. Afsluiter Ever Present stuurde ons met een gerust hart naar huis: de gitaar is nog lang niet dood.