Louise Landes Levi, Bart De Paepe, Timo van Luijk - Over verre oorden en spirituele werelden

Ancienne Belgique, 24 november 2019

Surrealistisch, experimenteel en poëtisch: de Amerikaanse Louise Landes Levi bracht deze maand samen met Belgische collega’s Bart de Paepe en Timo van Luijk het album ‘Kami’ uit. Een verborgen parel die ze kwamen voorstellen in een overdonderende show.

 

De showcases in het AB Salon, je kan er alleen maar van houden. De intieme huiskamersfeer, met al die kussentjes en andere warme attributen, leent zich perfect voor de kleine shows en voorstellingen die het engagement met het publiek willen aangaan. Perfect dus voor Louise Landes Levi en haar twee collega’s om de nieuwste worp te komen voorstellen.

‘Kami’, zo valt er te lezen op het postkaartje dat bij de lp zit, dient als spiegel die het veranderlijke landschap van geluiden reflecteert. Een knipoog naar het Japanse woord Kami: natuurlijke krachten die door aanhangers van het shintoïsme worden aanbeden. Die spirituele link zien we enerzijds op de cover – een Tibetaans meisje zit met een lammetje temidden een prachtig natuurlijk landschap – maar horen we ook overduidelijk in de muziek zelf. Tanpura’s, sarangi’s, fluiten en een hele resem andere instrumenten werden ingeschakeld om een exotische, spirituele vibe te creëren.

Live klinkt dat zelfs nog betoverender. Een blik op het publiek was genoeg: iedereen leek verzonken in een soort meditatieve staat. Dat is niet verbazend als je zag hoe Levi de sarangi beheerste. Het leek wel alsof ze het allemaal puur instinctief deed. Gedreven door Kami, misschien? De mysterieuze, bijna archaïsche sfeer die ze schiep met die bijzondere instrumenten werd enkel versterkt door de verfijnde percussie en vibrerende tonen die De Paepe en Van Luijk aan de dag brachten. Met strijkstokken, belletjes, synths en gewoon met de handen overstelpten ze ons met een overweldigend, bijna oorverdovend diepe sound. Denk aan de astronomische zwarte gaten, maar dan muzikaal.

Hoewel het gebruik van die instrumenten een typisch oosters, archaïsch gevoel opwekte, zette het trio toch ook een stap in de hedendaagse – of zelfs futuristische – eclectische wereld. Zo gebruikte Bart De Paepe doelefficiënt verschillende effectjes om de diepe sound kracht bij te zetten en gebruikte Van Luijk een platenspeler als slijpschijf voor zijn viooltje om een experimentele toets aan het geheel mee te geven. Hoe raar dat allemaal ook klinkt, het paste gewoon perfect in het plaatje.

Het zijn intieme shows als deze waar we het voor doen. Wat is er nu beter dan jezelf een kleine veertig minuten in een gemoedelijke setting onder te dompelen in een onbekende muzikale wereld en zo bijna je spirituele zelf te ontdekken? Op de vraag van Louise Landes Levi of de show niet te lang was, antwoordden we dan ook volmondig “neen”. Meer van dit, alstublieft.