Lokerse Feesten 2013: Netsky, Ceelo Green, Rizzle Kicks, Coely - Jonge Belgen om trots op te zijn

Grote Kaai, Lokeren, 13 augustus 2013

We zagen ze de voorbije week al allemaal passeren op de Lokerse Feesten: van de rnb-chicks voor Pitbull over de ouwe rockers voor Iggy & The Stooges tot de metalheads voor Alice Cooper. Vrijdagavond was het de beurt aan het jonge volkje, en dat zowel voor als op het podium. Generatiegenoten Coely, Rizzle Kicks en vooral Netsky gaven headliner Ceelo Green immers het nakijken met hun veel krachtiger sets. 

Moeten we haar eigenlijk nog voorstellen? Zo jong maar zo volwassen, zo klein maar zo groots, zo tenger maar zo stevig. Heel wat organisatoren zagen dit jaar een perfecte warmup-act in de negentienjarige Belgisch-Congolese rapster Coely. En ook in Lokeren bewees ze vol overtuiging dat ze hier op haar plaats stond.

De deejay liet de beat van Ain’t Chasing Pavements overgaan in Bob Marleys Could You Be Loved, ze beatboxte Snoop Doggs Drop It Like It’s Hot en liet zich meermaals verleiden tot een a capella zanglijn. Dit is niet alleen een zeer goeie, verstaanbare rapster, maar ook een rasentertainster die we zeker verder in de gaten moeten houden. Volgend jaar op tour met een liveband?

Daarna was het tijd voor de prille twintigers van Rizzle Kicks. Deze hippe Britten waren voor ons een ontdekking die soms deed denken aan The Streets, Le Peuple de l’Herbe of Dog Eat Dog. In hun opgewekte mix van hiphop, reggae en rock wisselde de band hun eigen hits af met flarden uit klassiekers als Killing In The Name Of, Sexy Motherfucker en zelfs That’s The Way (I Like It). Tijdens het uptempo nummer When I Was A Youngster gingen de handen van de bakvissen vinnig de lucht in, maar na drie kwartier hadden wij het hier wel gezien. Die laatste vijftien minuten waren dus overbodig.

Ondanks de vele hits die hij uitbracht onder zijn verschillende artiestennamen, had zanger-producer Ceelo Green meer moeite om te overtuigen. In ons verslag van Couleur Café stelden we nog dat deze act eerder voor het Lokerse publiek bestemd is, maar daar ging de Amerikaan dan weer zelf niet mee akkoord. Hij gooide de setlist doorheen, verwees de schaarsgekleede danseressen grotendeels naar de coulissen en liet zich ibijstaan door een schreeuwerig trio wannabe-rappers. Tussendoor herhaalde hij tot vervelens toe dat hij een deal wilde sluiten met de toehoorders: alleen als wij hem al onze energie gaven, zou hij hetzelfde doen.

Niet de slimste manier om een publiek voor je te winnen natuurlijk. Een meester in de studio, maar live werkelijk niks waard. En al helemaal pijnlijk werd het toen deze zwaargewicht met de driedubbele nek “Don’t cha wish your boyfriend was hot like me?” zong. Bitch, please!

De echte headliner van vanavond was onze Belgische drum’n’bass-trots Netsky. Verdoken achter twee gigantische, witte doeken werd het podium voor de Edegemnaar, zijn twee bandleden en de trits guestvocalists in gereedheid gebracht. Het is evenwel stilaan een publiek geheim wat we van hem mochten verwachten: vlammen, confetti, papierslingers en alle andere toeters en bellen die je je maar kan inbeelden. Dat die showelementen zo perfect afgestemd zouden zijn op het geluid, oversteeg evenwel onze wildste verwachtingen.

Denk er ook nog een hele resem hits (Give & Take, Come Alive, Iron Heart …) en een enthousiaste MC Script bij, en je krijgt een gevarieerde show die nooit verveelt en waarbij je ogen, handen en longen tekort komt. “Dat dit mogelijk is in België… Ongelooflijk!”, zei de 24-jarige producer in zijn obligate afscheidswoordje. Wij waren net hetzelfde aan het denken!