Local Natives - Met melancholie overgoten grandeur

Trix, Borgerhout, 12 maart 2013

Eind 2012 passeerden Local Natives in de Brusselse Botanique. Het was een dikke maand voor de release van hun tweede album ‘Hummingbird’ waaruit flink geput werd. Nu de band deze songs heeft kunnen inspelen en ook het publiek de tijd heeft gehad om ‘Hummingbird’ tot zich te nemen keren Local Natives terug. Deze keer naar een uitverkocht Trix. En we zagen dat het goed was. 

Onlangs namen Local Natives onze eigen Balthazar nog mee op Europese tournee. Omdat die band ondertussen bij ons net iets te groot geworden is om nog voorprogramma’s te spelen, viel die eer in Trix te beurt aan Love Like Birds.

Het werd geen memorabele passage, maar dat lag geenszins aan Elke De Mey. Ook nu was de combinatie hypnotiserende stem, mooie teksten en spaarzame muziek een winner, tenminste als iedereen gezwegen zou hebben. En daar wrong het schoentje: er waren er die het belangrijker vonden om de smartphones te checken, de weekendplannen te bespreken met vrienden en vriendinnen en zichzelf tijdig van alcohol te voorzien. Door het vele gepraat ging de magie van Love Like Birds jammerlijk verloren.

Local Natives dan. Ze maakten indruk met hun zonnige debuut uit 2009, ‘Gorilla Manor’. In de jaren tussen ‘Gorilla Manor’ en tweede boreling ‘Hummingbird’ stierf de moeder van zanger-gitarist Keicey Ayer en werd bassist Andy Hamm bedankt voor bewezen diensten. Local Natives blijven klinken als zichzelf – die mix van grandeur, euforie en meerstemmigheid – maar overgieten hun geluid nu ook met een saus van melancholie.

Dat was meteen al te merken aan de ietwat ingetogen opener You And I waarin Keicey Ayer  bijvoorbeeld “In all this light / all I feel is dark” zingt. Na dat nummer bedankte hij met een paar mooi ingestudeerde woordjes Frans om dan tot de constatering te komen dat ze in Antwerpen, anders dan in de Botanique waarschijnlijk, geen Franstalig publiek voor zich hadden. De rest van de set hield hij het dan maar bij Engels.

Met single Breakers brak de set helemaal open en werden ook diegenen in het publiek die in de eerste plaats voor een dosis plezier waren gekomen bediend. De set bestond voor het merendeel uit nummers die van ‘Hummingbird’ werden geplukt. Zo zaten ook Black Balloons, single Heavy Feet en Ceilings in het begin van de set. Dat rijtje werd enkel onderbroken door Wide Eyes, het knappe nummer uit ‘Gorilla Manor’ dat op herkenningsapplaus werd onthaald.

Dieptepunten waren er niet. De enige nuance die we kunnen maken is die tussen goed en zeer goed. Zeer goed was eigenlijk alles in de tweede helft van de setlist: de Talking Heads-cover Warning Sign die ook al op ‘Gorilla Manor’ stond, toonde nog maar eens aan dat er geen enkele andere band is, die de drums zo naar de voorgrond haalt, en oude bekenden World News en Airplanes waren geweldig.

Maar het echte hoogtepunt kwam er met de combinatie van twee eerder trieste nummers uit ‘Hummingbird’: het prachtige Mt. Washington en het aangrijpende Colombia, een nummer waarin Ayer zich openlijk afvraagt of hij zijn moeder bij leven en welzijn wel voldoende heeft getoond hoezeer hij van haar hield. De reguliere set werd afgesloten met Bowery, een nummer dat ingetogen begint en door zijn lange outro ideaal is om een set mee af te sluiten. 

Drie bissers kregen we nog met naast Wooly Mammoth uiteraard ook nog prijsbeesten Who Knows Who Cares en Sun Hands uit ‘Gorilla Manor’. Who Knows Who Cares is het soort nummer dat we met plezier negentig keer na elkaar zouden luisteren om het dan nog een keer of dertig op te zetten. En de combinatie van het scanderen in Sun Hands, het uiterst meeklapbare ritme, de nijdige drums en heftige gitaren maken het tot het perfecte publieksnummer en de perfecte afsluiter in één.

Local Natives speelde een sterke set in Trix en lijkt op een punt in de carrière te zijn aangekomen waarin ze klaar zijn voor meer. Dezelfde indruk kregen wij eerder deze week ook al bij Villagers. Een sterke festivalset op één van onze twee grootste zomerfestivals (of waarom niet allebei?) kan voor beide bands de grote doorbraak betekenen. Wij gunnen het hen alleszins van harte en zijn blij dat we er al eerder bij waren.