Linkerwoofer 2015 - Verrijzenis goed ingezet

Maritiem Openluchtmuseum, Antwerpen, 8 augustus 2015

Tien jaar lang was Linkerwoofer, het festival op de Linkeroever van Antwerpen, gratis. Tot de organisatie er in 2013 mee ophield precies om die reden: de affiche op hetzelfde niveau houden en de toegang gratis houden bleek onmogelijk. Maar nu is Linkerwoofer na een sabbatjaar herrezen en toont de organisatie dat ze ook in betalende vorm meer dan overeind kan blijven. Dag één, de duurste, lokte zevenduizendvijfhonderd bezoekers naar de Boeienweide waar de organisatie gehoopt had op zesduizend.

Onder andere Magnus stond te blinken op de affiche van Linkerwoofer en die heeft met Tom Barman en Tim Vanhamel twee van de drukst bezette muzikanten van deze zomer in zijn rangen. Barman tourt deze zomer Vlaanderen rond met drie projecten (dEUS, Magnus en TaxiWars) en Tim Vanhamel beroert de gitaar bij zowel Magnus als bij The Hickey Underworld. Sterker nog: na afloop van de set met Magnus moest Vanhamel snel de auto in om in Hemiksem het podium op te kunnen op Casa Blanca met The Hickey Underworld. Rockster in Vlaanderen, het is een vermoeiend leven.

Toch was er geen spoor van vermoeidheid bij beide heren en bewees Magnus weer eens waarom ze bij de betere Belgische live-acts van het moment horen. De entertainer,s die Barman en Vanhamel worden van zodra ze een podium betreden, maken dat Magnus live zelfs stukken beter werkt dan Magnus op plaat. En het zijn zelfs de grootste hits van de laatste plaat - Singing Man en Puppy - die live het minst uit de verf komen.

Vooral bij nummers waarbij de twee meer kunnen freestylen, zoals Jumpneedle of Jump Foot Needle, maken de twee het verschil. De langgerekte live-versie van het voor de soundtrack van 'Any Way The Wind Blows' (de film van Barman uit 2003) gemaakte French Movies blijft superieur aan de versie op plaat en ook die andere Magnus-hit uit die film (Summer's Here) blijft met de toegevoegde gitaar van Vanhamel en de speciaal voor dit nummer uit de coulissen geplukte dEUS-kompaan Alan Gevaert op bas erg sterk.

Magnus verschilt, ondanks de elektronische insteek, ook niet zo gek veel van dEUS. Het eerste deel van de dansvloerkiller Assault On Magnus zou zelfs van dEUS kunnen zijn. En Barman blijft altijd en overal zijn arrogante zelf, het hemd open tot waar het borsthaar zichtbaar is, nonchalant rokend op het podium en zijn publiek toesprekend met "Komaan schattekes", en dat nog cool doen klinken ook.

Er is de laatste jaren iets vreemds aan de hand met Arsenal; of toch met hun publiek. Jarenlang hing Arsenal ergens in de middenmoot wat betreft de populariteit van Belgische bands. De laatste jaren verkochten ze de Lotto Arena uit, werd het Antwerpse Rivierenhof hun zomerverblijf en mochten ze tot zes maal toe hun verjaardag vieren in de Ancienne Belgique.

Vreemd is dat niet, want Arsenal is altijd al een superieure liveband geweest. Alleen lijkt het gros van het publiek dat pas door te hebben, nadat ze hun beste platen al gemaakt lijken te hebben. De set op Linkerwoofer kaderde nog in hun langgerekte verjaardagsfeest en dus was het een setlist om vingers en duimen bij af te likken.

Het vergde moed om de set te openen met het mooie, maar zeer ingetogen (en voor het grote publiek onbekende) Angola, de openingstrack uit het debuut 'Oyebo Soul' (2003). En ook het meteen daarop volgende The Coming - één van onze favorieten - was minder geschikt om op te dansen en te feesten, maar dat werd snel vergeten toen daarna Switch, Saudade enEstupendo uit de boxen knalden. En dan moesten Lotuk en het steeds beter wordende Melvin nog komen.

Wij waren vooral fan van de Deense nimf Lydmor, die Arsenal dezer dagen mee op de hort neemt. Vorig jaar in de Lotto Arena, aan de andere kant van de Schelde, toonde ze haar klasse bij Lovesongs (Propaganda) en Evaporate. En deze keer deed ze op indrukwekkende wijze hetzelfde- opnieuw het midden houdend tussen Björk en Karin Dreijer Anderson - maar dan in Temul (Lie Low) en Sharp Teeth.

Toen Lydmor zangeres Leonie onverwacht op de mond kuste, was die laatste even de kluts kwijt. Wij begrijpen dat perfect. Bij ons zou dat niet anders zijn.

Voor wie de verjaardag van Arsenal trouwens nog wil vieren: naast nog enkele festival kondigde de band ook een verrassingsoptreden aan op 5 september in het Antwerpse Rivierenhof.