Les Nuits Botanique - Exotische nachten met Zita Swoon
Botanique, Brussel, 8 november 2008
De concertzaal mocht dan wel goed vol gelopen zijn tijdens de voorprogramma’s Lionel Solveigh en Frank Shinobi, toch werd snel duidelijk dat de menigte die avond voor één ding afgezakt was naar het Koninklijk Circus: Zita Swoon. De Belgische muziekgroep bewees donderdag 3 mei tijdens Les Nuits Botaniques nogmaals een band van wereldformaat te zijn, al is dat door hun exotische uitstraling op het podium.
Tijdens een akoestische set van de Belgische singersongwriter Lionel Solveigh heerste er een algemene rust in de zaal wanneer de zanger ingetogen songs in de stijl van Tom Helsen inzette. Bij nummers als Of A Girl, Young And Wise en Comfort kon je gemakkelijk wegdromen, al was het om de stress van de voorbije dag even achterwege te laten. Lionel Solveigh geniet bij het grote publiek nog niet zo’n grote bekendheid, maar na vanavond zou daar wel eens verandering in kunnen komen.
Stilte na de storm kwam er toen Frank Shinobi het podium betrad. De Luikse lawaaimakers beukten erop los met hun explosieve drums, loeiende en snerpende gitaren en ongestructureerde composities die ons na enkele minuten een plotse migraineaanval bezorgden. Frank Shinobi was op zijn minst gezegd experimenteel, maar toch waren we in de zevende hemel toen het collectief de zaal verliet.
Het gefluit in het Koninklijk Circus verraadde dat het publiek te popelen stond om headliner Zita Swoon aan het werk te zien. Veel concertgangers hadden hen ongetwijfeld al meermaals on stage gezien, maar met de release van hun nieuwe cd ‘Big City’ was een concert tijdens Les Nuits Botaniques een goede reden om hen nogmaals te bewonderen. Stef Kamil Carlens en band waren en pleine forme en dat bleef zo van begin tot einde. Openingsnummer Hey You, Whatsadoing toonde ons een energieke groep die muzikaal compleet op elkaar afgestemd is en er die bewuste avond duidelijk zin in had. Een accordeon, mondharmonica, gitaren, drums, sensuele achtergrondzangeressen en lachende gezichten waren de ingrediënten voor een exotisch festijn. Aan de uitgelaten sfeer in het publiek hadden we bij aanvang van het optreden even de indruk dat Zita Swoon al aan zijn bisnummers bezig was, terwijl het echte feest nog moest losbarsten. De climax bleef aanhouden tijdens nummers als Je Range, Me & Josie On A Saturday Night en Thinking About You All The Time. I Feel Alive In The City kondigde Carlens aan als een liefdesliedje en werd op een zomerse, speelse manier gebracht.
Er heerste af en toe een hilarisch moment op het podium, vooral toen frontman Stef Kamil Carlens de toeschouwers in een gebroken Frans aansprak. “Dames en heren, le guitare est très vieux, tu voies, mais elle marche encore. Elle s’appelle Maria," vervolledigde Carlens zijn Franstalige poging waarna hij de tonen van de klassieker TV Song inzette. Het nummer werd zo intimistisch gebracht dat we er bijna kippenvel van kregen. Ook het nummer Big City ontroerde menige zielen, zeker wanneer muzikanten Pintens en Caluwaerts met een schitterende piano-intro en een beklijvend gitaarspel de zaal in vervoering brachten. Echt in extase geraakten we bij het aanhoren van My Bond With You And Your Planet: Disco!. Jeugdsentiment scoort altijd, zo bleek. Zelfde story kennen we met Jintro And The Great Luna, dat op elk Zita Swoonconcert onontbeerlijk is. En misschien ook met de nieuwe songs uit ‘Big City’, die we nu al als klassiekers kunnen beschouwen. "I Feel Alive In The City", dat staat als een paal boven water, zeker als Zita Swoon komt.