Les Nuits 2016: Kaytranada - Smeersel voor de dansknieën
Botanique, Brussel, 16 mei 2016
Op zaterdagavond stond er in de Botanique geen concert, maar een feest op het programma. Aan het roer van dit alles stond Kaytranada, een Canadese producer die leeft volgens de wijsheid van het haantje op de toren: met alle winden meewaaien, maar toch zeggen van waar de wind komt.
Niet voor één gat te vangen, deze mens. Kaytranada’s eclectische smaak heeft de neiging om verwarring te zaaien. Is hij een hiphopproducer? Is hij een danceproducer? Of is hij de architect van zijn eigen geluid? Vragen die er helemaal niet toe doen op een avond als deze, als de dansknieën maar genoeg smeersel krijgen.
Dj’s als Sam Gelliatry moeten het meer hebben van trappy beats, die je constant proberen op het verkeerde been te zetten door op onverwachte momenten in te vallen en plotsklaps terug in het niets te verdwijnen. Weinig vocalen, veel toeters en andere bliepjes, een dj die met zijn hoofd knikt als was het een vervelende zenuwtik en bassen die steevast onze vitale lichaamsfuncties ontregelden. Een spannend doch intrigerend begin van de avond.
Kaytranada freewheelde tijdens zijn set als vanouds tussen rap, jazz, flamboyante funkgrooves, r&b-wolken en house-klassiekers. Een aardige mix die het publiek zonder problemen aan het dansen kreeg en liet kirren van jolijt. Interactie met het publiek was er weinig; occasioneel nam hij de micro ter hand om het publiek nog meer op te zwepen, maar het bleef al bij al braaf. Kaytranada laat, zoals zovelen, de muziek spreken en kwam over als een koele kikker; een met uitsterven bedreigde diersoort, als je het ons vraagt.
Zijn alom bejubelde remixen van Janet Jackson, AlunaGeorge en Teedra Moses werden keurig afgewisseld met nummers uit het onlangs verschenen album ’99,9%’. Maar ook zijn persoonlijke muzieksmaak kwam af en toe bovendrijven. We herinneren ons een N.E.R.D.-nummer, Puff Daddy passeerde de revue, Lucy Pearl liet de vrouwen nog eens de stembanden testen en ook Patrice Rushen liet het nostalgie-alarm afgaan. Glowed Up, de bijzonder geslaagde samenwerking tussen Kay en Anderson.Paak, was puur dansvloervuurwerk en At All, gemarineerd met een sample van Chaka Khan, was om pinkjes en kleine tenen van af te likken.
Maar de ster van de avond was uiteindelijk het publiek, dat kwistig glimlachjes rondstrooide en de handjes gezwind de lucht liet ingaan. Wet T-shirt contests werden deze keer onder de armen gehouden en mannelijke schouders werden verschillende keren tot zitbank voor vrouwelijke billetjes gedegradeerd. Maar de sfeer zat ongelofelijk goed. Zo goed zelfs dat Kaytranada gerust tot vijf uur in de ochtend mocht doorgaan, ware het niet dat de soldaten aan de ingang al genoeg aan het morren waren. Het was nogal ongemakkelijk dansen met die combat laarzen aan en dat automatische geweer om de schouder.
Kaytranada is een toonbeeld voor elke slaapkamerproducer die zijn werkjes op Soundcloud posteert in de hoop daar ooit een carrière uit te halen. Kaytranada is het bewijs dat je je niet hoeft vast te pinnen op één bepaald genre om een publiek te verkrijgen. Kaytranada is god in wat hij doet en god is naar het schijnt overal. Waarom zou je god dan niet kunnen tegenkomen op een zaterdagavond in de Botanique?