Les Nuits 2016: Arthur Beatrice - Bombast troef

Botanique, Brussel, 4 juni 2016

Les Nuits 2016 loopt stillaan op zijn einde. En dat was te merken. Na weken van gezellige drukte voelde de Botanique ietwat verlaten aan. Met slechts één programmatie in de Rotonde kun je zelfs gaan discussiëren of dit nog echt “een festivaldag” was. De Londense band Arthur Beatrice had beter verdiend dan een halfgevulde Rotonde.

Les Nuits 2016: Arthur Beatrice - Bombast troef



Het voorprogramma van de avond werd verzorgd door Ultramort, een man eenzaam en alleen op het podium. Wat elektronica, af en toe een een streepje zang en een gitaar die duidelijk goed geluisterd heeft naar de sound van The xx. Brusselaar Paco Jordi deed zijn best, maar het publiek bleef er wezenloos bij zitten. Wij zullen vooral onthouden dat enkel een bureaulampje en twee huis-, tuin- en keuken beamers misschien net te weinig zijn als belichting.  

Het openingsnummer, Worry, van Arthur Beatrice zette meteen een muzikaal blok neer dat duidelijk maakte waarvoor het kwartet vanuit Londen was afgezakt. No nonsense, gelaagdheid en een aanslag op de trommelvliezen. En met Who Returned werd er nog een schepje bijgedaan. De tekst “We would be fine”, in combinatie met een elektronische onderbouw en een gitaarriedel van Orlando Leopard leverde een megalomane smeekbede af.   

Arthur Beatrice kwam recent met nieuwe plaat ’Keeping The Peace’ voor de dag, waarbij zangeres Ella Giradot van achter de piano werd gehaald en puur frontvrouw werd. Een schitterende zet, want de podiumprésence van Giradot was vanaf minuut één tot het einde ronduit indrukwekkend. In crop-top en lange rok bezwoer ze de zaal niet alleen met haar stem, maar ook met sensuele dansmoves.

Met Healing bewees de groep dat het ook iets zachter kan. Enkel een piano deed de kracht van Giradots stem nog meer naar voren komen. De hoge uithalen doen denken aan die van Hayley Mary van The Jezabels. Al moet ook gezegd worden dat intimiteit niet hun sterkste kant was. De bombast bleef net binnen de perken, maar lag wel constant op de loer.

Met Brother werd opnieuw volop voor bombast gekozen. Een welig tieren van elektronische bassen en gierende gitaarakkoorden gecombineerd met stemmenakrobatiek deed ons bijna in trance gaan. Midland, vanop de eerst plaat, tapte uit hetzelfde vaatje. De chemie tussen de broers Elliot (drums) en Hamis Barnes (bas) zorgden ervoor dat deze band het soort stevige ruggengraat had waar menige groep jaloers op mag zijn.

I Left You toonde dan weer hoe complex sommige nummers zijn. Met geklap, dat dubbel zo snel ging als het normale gevoelsritme, had het nummer een ongelooflijke vaart en tegendraadsheid zonder zichzelf te verliezen in overdaad. Topnummer!

Arthur Beatrice leverde in een veel te lege Rotonde een knalprestatie. Het is een groep die over een enorm getalenteerde zangeres beschikt, maar vooral haar kracht haalt uit het geheel. We zijn ervan overtuigd dat de grootsheid, het bombast en de beleving van deze band nog veel hartjes zullen veroveren, gelijk op welk podium ze spelen.

4 juni 2016
Bram Serpieters