Les Nuits 2014: The Flaming Lips - Georkestreerde waanzin

Botanique, Brussel, 27 mei 2014

“C’mon motherfuckers!” Voor Wayne Coyne van The Flaming Lips kon het publiek niet opgefokt genoeg, het geschreeuw niet luid genoeg en het applaus niet uitzinnig genoeg zijn. En gelijk had hij: de band uit Oklahoma bracht een show die niet alleen muzikaal hoogstaand was, maar net zo goed doven had kunnen entertainen. Enkel voor epileptici was het misschien iets te flitsend.

Met She Don’t Use Jelly kregen we als opener de song die de grote doorbraak voor The Flaming Lips betekende, meteen gevolgd door een fraai Do You Realize?? uit ‘Yoshimi Battles The Pink Robots’. Coyne en gitarist-toetsenist Steven Drozd riepen elkaar toe dat het de beste versie was die ze ooit live hebben gespeeld. En wij waren al lang blij dat we er bij waren.

Zoals gebruikelijk was het concert ook een groots visueel spektakel. Een gigantisch led-gordijn zorgde voor oogverblindende, psychedelische achtergronden terwijl gigantische poppen over het podium paradeerden onder het toeziend oog van circusdirecteur Coyne die zelf ook steevast in de meest excentrieke kostuums was gehuld. Voeg daar nog twee reusachtige confettikanonnen, stroboscopen en enkele honderden lichtslingers aan toe en u begrijpt dat het een lust voor het oog was.

Wat de muziek betreft brachten de Lips een mooi overzicht van hun carrière. Misschien maar best ook, want als het een integrale uitvoering van hun laatste worp ‘The Terror’ was geweest, zou het een behoorlijk donkere bedoening zijn geworden. Van die laatste brachten de heren enkel Look … The Sun Is Rising en Try To Explain, maar telkens omringd door parels uit hun oeuvre als Yoshimi Battles The Pink Robots, Pt. 1 en Race For The Prize.

Uiteindelijk werd er vooral geput uit ‘Yoshimi’, ‘The Soft Bulletin’ en ‘Embryonic’, en absoluut niemand leek daar rouwig om. Na een uitwaaierend A Spoonful Weighs A Ton verdween de band en kregen we nog minutenlang de boodschap "LOVE" mee. In beeld en klank. Toen Coyne en co toegaven aan het kabaal in de zaal, werden we nog vergast op een cover van Lucy In The Sky With Diamonds van een groepje uit Engeland. Gelukkig zonder Miley Cyrus. Een geschikte afsluiter van een uitzinnige avond.