Ladytron - Ogen en oren verwend in het kwadraat
Vooruit Kunstencentrum, Gent, 28 juli 2010
Donderdag 1 mei 2008. Dag van de arbeid voor de socialisten, dit jaar uitzonderlijk samenvallend met Rerum Novarum voor de katholieken. Voeg daar nog een eerste communie en een verjaardagsfeest aan toe en je zou geneigd zijn te denken dat onze dag reeds welgevuld genoeg was. Wel, better think again, want de avondlijke uurtjes hadden we al lang van tevoren gereserveerd voor de eerste Gentse doortocht van het Liverpoolse elektro-popkwartet Ladytron.
En blijkbaar hadden velen vergelijkbare plannen gemaakt die dag, want toen we rond kwart voor negen arriveerden in de Vooruit, barstte de gezellige balzaal al bijna uit haar voegen. Om maar te zeggen dat een flink pak mensen de moeite hadden genomen om goed op tijd aanwezig te zijn voor het voorprogramma. En we konden hun geen ongelijk geven, want local heroes Foxylane demonstreerden met verve waarom ze op relatief korte tijd uitgroeiden tot de nieuwste livesensatie van Gent en omstreken. Ontstaan als gelegenheidsproject van enkele vrienden met een diverse muzikale achtergrond, is Foxylane inmiddels uitgegroeid tot een hecht samenspelende groep die zowel rock- als dancefans weet te plezieren met zijn vette sound. Exemplarisch hiervoor is de impact van tracks als Same Shirt en Shut Up Bitch!, om maar een paar hoogtepunten uit de set te noemen. Hier horen we ongetwijfeld nog veel van, graag zelfs.
In het Britpopwereldje vormt Ladytron een eigengereid buitenbeentje, dat zijn voorliefde voor vintage synthesizers niet onder stoelen of banken steekt en daardoor eerder bij de elektro(clash)scene dan bij de nieuwste postpunkhypes van de laatste jaren aansluiting vindt. De kansen om het viertal rond globetrotters-DJ’s Daniel Hunt en Reuben Wu – maar met twee mysterieuze vrouwelijke schoonheden afkomstig uit Schotland en Bulgarije als visueel visitekaartje – live te beleven zijn beperkt in België, dus voor ons was deze 1 mei alvast een extrafeestelijke dag.
In ons land groeide de band sinds zijn oprichting aan het begin van dit decennium nooit echt uit tot een grote naam, maar donderdag zorgden vier- à vijfhonderd toeschouwers in een volgepakte balzaal niettemin voor een broeierige atmosfeer. Ladytron bouwde in het recente verleden dan ook een solide livereputatie op, onder andere als support voor Gwen Stefani en Nine Inch Nails. Bovendien legde de groep eind februari met de productionele hulp van Allessandro Cortini (Nine Inch Nails) en Vicarious Bliss (Justice) de laatste hand aan hun vierde langspeler ‘Velocifero’, die begin juni – inmiddels ruim drie jaar na voorganger ‘Witching Hour’ - staat te verschijnen.
In Gent kregen we zoals verwacht al een fraaie vooruitblik op dat nieuwe album, onder andere via de actuele single Ghosts. Maar ook melodieuze, poppy nummers als I’m Not Scared, Runaway of Black Cat nestelden zich meteen na de eerste beluistering in ons warrige hoofd om daar hopelijk nog lang te blijven spoken. Van een wereldschokkende stijlbreuk met hun vorige exploten konden we op basis van dit optreden moeilijk gewagen, maar op compositorisch vlak gaat Ladytron er blijkbaar nog altijd op vooruit. Niet enkel het gloednieuwe materiaal, maar ook oudere ‘hits’ zoals het reeds vroeg in de set geserveerde Seventeen, het onweerstaanbare Playgirl, rustpunt Bluejeans en knallend bisnummer Destroy Everything You Touch werden enthousiast verwelkomd door de fans.
Mede door de resolute keuze om hun synthpopsongs live een steviger cachet te geven, door middel van een ondersteuning met gitaren en drums, is het gevaar dat Ladytron enkel electroliefhebbers zou aanspreken onderhand wel geweken. Zie ook Foxylane, trouwens. Het verschil is wel dat de 80’s invloeden bij het Britse combo nog duidelijk overheersen. Toch zijn de hedendaags klinkende songs die ze daaruit distilleren zeker sterk genoeg om een breed publiek te overtuigen.
Toch nog een minpuntje: het geluidsniveau stond echt wel behoorlijk hoog donderdagavond, waardoor bepaalde muzikale nuances en zangpartijen soms tussen de decibels verloren dreigden te gaan. Jammer, want voor het overige was dit een van de beste Ladytron-concerten die we reeds mochten meemaken. We kijken nu al uit naar een mogelijks nieuwe festivalpassage komende zomer en / of naar een najaarstournee.
28 juli 2010