Lady Linn & Her Magnificent Seven - Eenvoud overwint de regen
Polé Polé, Gent, Gentse Feesten, 23 juli 2009
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie heeft de mooiste stem van het land? Zonder twijfel Lady Linn! Samen met haar zeven begeleidingsdwergen - Her Magnificent Seven - was ze vastberaden om alle Polé Polé-harten voor zich te winnen, voor zover dat nog niet gebeurd was. En geen enkele boze heks kon haar van die plannen afhouden. Al deed de regen wel heel hard zijn best.

Lady Linn and Her Magnificent Seven stonden tot voor kort nog aangekondigd als surprise band, maar we hadden toch de indruk dat er veel aanwezigen van hun komst op de hoogte waren. Ondanks de vele regenbuien die we die dag al gehad hadden, waren er duidelijk velen die dit gratis optreden voor geen geld ter wereld wilden missen. De Gras- en Korenlei raakten dan ook behoorlijk gevuld.
Alvorens de eerste noot aan te vatten, kreeg Lady Linn al een luid applaus door op te dagen in het strakke rode kleedje dat ze ook op Rock Werchter droeg. En dat stemde blijkbaar ook de weergoden gunstig, want die sloten meteen hun hemelsluizen. Lady Linn bedankte met That's Alright.
Een half uur later vatte ze de huidige single Cool Down aan, wat hierboven dan weer te letterlijk opgevat werd. De paraplu's klapten open en de dranktenten liepen nog iets voller, maar iedereen bleef wel staan. Tijd om het publiek te bedanken met "eentje voor de meisjes" en "een romantisch liedje".
Lady Linn vergezelde Gentenaar Christian Mendoza achter de piano en bracht een intieme versie van Here We Go Again, de titeltrack van de gouden plaat die na 73 weken de top vijf van de Ultratop binnensloop. Na ook I Don't Wanna Dance en Love Affair gebracht te hebben, hadden we na een uur alle hits gehoord waarvoor we gekomen waren.
Maar dan moesten Her Magnificent Seven nog worden voorgesteld. De vier blazers waren zo moedig om het even zonder versterking te doen, maar we kregen weinig overtuigende solo's te horen van de piano, bas en drum.
De sluisbeambtenaars boven ons deelden onze mening en draaiden alles pas weer dicht nadat dit té lange laatste nummer was afgewerkt. Al had de Vlaamse Duffy ons toen al lang nat gekregen met haar stem, schoonheid en eenvoud.